ေက်ာက္ဆည္
ၿမိဳ႕က ျမစ္ကို
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားရတယ္ ။
တကယ္ေတာ့
ေျခေထာက္မပါတဲ့ ျမစ္ကိုပဲ
ၿမိဳ႕က ၿခံခတ္ထားခဲ့တယ္ ။
ၿမိဳ႕က ျမစ္ကို
ထြက္ေျပးမွာ ေၾကာက္လို႔
ဦးေႏွာက္ အေျခာက္ခံ
စီမံခဲ့ေလသလား ။
သံေဝဂမရႏိုင္တဲ့
ငါတို႔ရဲ႕ ဘဝအေမာမ်ား
ေတာင္ေတာ္ဆည္းလည္းသံက ၫိႈ႕တယ္ ။
ဆင္မိုက္ႀကီးလည္း
ဒူးမတုပ္ႏိုင္တဲ့ေနရာ
ငါတို႔မွာ ရာစုဝက္အလြမ္းေတြနဲ႔ ။
သဘာဝတရားႀကီးကေတာ့
႐ိုး႐ိုးသားသားပါပဲ
ကိုဓဥပေဒ ရင္ဝယ္ပိုက္လို႔ ။
( ေရးေဖာ္မ်ားသို႔ )
ေအာင္ဘညိဳ
(၂ဝဝ၆၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း ဆင္ဆာထိ ကဗ်ာ)
ၿမိဳ႕က ျမစ္ကို
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားရတယ္ ။
တကယ္ေတာ့
ေျခေထာက္မပါတဲ့ ျမစ္ကိုပဲ
ၿမိဳ႕က ၿခံခတ္ထားခဲ့တယ္ ။
ၿမိဳ႕က ျမစ္ကို
ထြက္ေျပးမွာ ေၾကာက္လို႔
ဦးေႏွာက္ အေျခာက္ခံ
စီမံခဲ့ေလသလား ။
သံေဝဂမရႏိုင္တဲ့
ငါတို႔ရဲ႕ ဘဝအေမာမ်ား
ေတာင္ေတာ္ဆည္းလည္းသံက ၫိႈ႕တယ္ ။
ဆင္မိုက္ႀကီးလည္း
ဒူးမတုပ္ႏိုင္တဲ့ေနရာ
ငါတို႔မွာ ရာစုဝက္အလြမ္းေတြနဲ႔ ။
သဘာဝတရားႀကီးကေတာ့
႐ိုး႐ိုးသားသားပါပဲ
ကိုဓဥပေဒ ရင္ဝယ္ပိုက္လို႔ ။
( ေရးေဖာ္မ်ားသို႔ )
ေအာင္ဘညိဳ
(၂ဝဝ၆၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း ဆင္ဆာထိ ကဗ်ာ)