15 March 2008

RIGHT WAY

“မင္းအေပၚမွာ မူတည္တယ္”
ဖိုးလမင္း


သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ...

ငါ အိပ္မက္တစ္ခု မက္ဖူးတယ္
သိပ္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္
သိပ္မြန္းၾကပ္တယ္
မင္းလည္း ငမြဲ
ငါလည္း ငေတ
ဘာမွ မတတ္တဲ့
အတၱသမား
အစိမ္း၀မ္းဆက္ေတြ
၁၀၉/၁၁၀
အျဖဴအစိမ္းေတြ
ဗမာစကားေတာင္ မတတ္တဲ့
လူမ်ိဳးျခားေတြကို
လက္အုပ္ခ်ီ ေနရတယ္
ဘုရားထူးေနရတယ္
အားပါးပါး...ဆိုးလိုက္တဲ့ ဘ၀
ၿပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္
ကႀကိဳးတန္ဆာ အစံုအလင္နဲ႔
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးကို
စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က
ဇက္ႀကိဳးဆြဲလိုက္
ႀကိမ္နဲ႔တို႔လိုက္နဲ႔
ၿမိဳ႕ထဲမွာ လမ္းသလားေနတယ္
သာေကာတို႔ တစ္သိုက္က
လက္ခုပ္တီးၿပီး အားေပးေနၾကတယ္
ေခၽြးေတြ ရြဲနစ္ၿပီး
ငါ လန္႔ႏိုးလာတယ္
ထိုေခတ္ကား
စစ္တပ္၏ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ
အဆိပ္သုတ္ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္တည္း...

သူငယ္ခ်င္းေရ...

ငါ အိပ္မက္တစ္ခု မက္ဖူးတယ္
အသက္ရႈရတာ သိပ္လြတ္လပ္တယ္
သိပ္လည္း သာယာတာပဲ...
ျပည္သူေတြလည္း တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔
ရိုးသားၾကတယ္
ႀကိဳးစားၾကတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွိလာတယ္
စိတ္ထားမွန္ကန္သူတိုင္း
ထိုက္တန္တဲ့ ေနရာ ရတယ္
တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုေတြ အားလံုး
“ေယာက္ဖေရ” အျပန္အလွန္ေခၚၿပီး
ပီတိျဖစ္ေနၾကတယ္
ေတာခိုတာ မရွိ
လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္း နတၳိ
သတင္းစာထဲမွာ ေအာက္ကလို သတင္းမ်ိဳးေတြ
ေတြ႕လာရတယ္
“ရပ္ကြက္ ဥကၠဌ ဦးဖြတ္က်ားအား
လက္ဖက္ရည္ဖိုး ႏွစ္က်ပ္ခြဲ ေတာင္းခံသျဖင့္
ရာထူးမွ ျဖဳတ္ခ်လိုက္သည္” တဲ့
ကဲ...ၾကည့္စမ္းပါ
အဲဒါ အေမ ေျပာေျပာေနတဲ့
ျပည္သူတို႔၏
အေနမွန္သူတို႔၏
ဘုစုခရုမွ အစ
ဘိုးဘိုး၊ ဘြားဘြားတို႔၏
ေရႊအိုေရာင္
ဒီမိုကေရစီေခတ္ မဟုတ္ဘူးလား
ငါ့မွာ မနက္ခင္းလင္းလို႔
အဲဒီ အိပ္မက္က ႏိုးထလာရမွာကိုေတာင္
စိုးရိမ္ေနမိေသးတယ္...

သူငယ္ခ်င္းေရ...

အိပ္မက္ကေလးတစ္ခုေတာင္မွ
ႏိုးလာတဲ့ အထိ လႊမ္းမိုးမႈ ရွိတတ္ေသးတာ
တကယ္သာ ျဖစ္ရင္...! ?
မင္းလည္း ရိုးသားတဲ့သူတစ္ေယာက္
မင္းလည္း ျပတ္သားတဲ့သူတစ္ေယာက္
အဲဒီေတာ့...
သိကၡာတရားကို ကုတင္ေအာက္ထိုး
ယံုၾကည္မႈကို အမႈိက္ျခင္းထဲစြန္႔ပစ္
အိပ္ကပ္ထဲမွာ ေမာဟေတြ အျပည့္နဲ႔
အကၤ်ီျဖဴ၊ လံုခ်ည္စိမ္းကို
ဗီရိုထဲမွာ အသည္းအသန္ရွာေနမယ္လို႔ေတာ့
မင္းကိုငါ မထင္လုိက္ပါရေစနဲ႔ကြာ

သူငယ္ခ်င္းေရ...

မင္းလာခဲ့ပါလား
ငါတို႔အတူတူ
ဒီမိုကေရစီ ႏွစ္ရွည္ပင္ႀကီးေတြ
စိုက္ၾကရေအာင္ေလ
“အခု ခ်က္ခ်င္းစားလို႔ ရမွာလား” လို႔ေတာ့
မေမးပါနဲ႔ကြာ...

သတိရျခင္းမ်ားစြာျဖင့္-
ဖိုးလမင္း

စာၾကြင္း။ ။သူငယ္ခ်င္း
မင္းရဲ႕ ကိုယ္တိုင္းေလး ပို႔လိုက္ပါဦး
ပင္နီတိုက္ပံုေလး တစ္ထည္ေလာက္
မင္းအတြက္ ငါတို႔ စီစဥ္ထားခ်င္လို႔ပါ...

14 March 2008

Luu Du SEIN WIN'S SPEECH

“ဒီမုိကေရစီအေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားသုိ႔ ၀ါရင့္သတင္းစာဆရာႀကီး လူထုဦးစိန္၀င္း၏ ပန္ၾကားခ်က္ အျပည့္အစံု”

LISTEN or DOWNLOAD

ကမၻာ့ေနရာအႏွံအျပားမွာ ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္အေပါင္းတုိ႔ က်ေနာ္ လူထုစိန္၀င္း က ႏႈတ္ခြန္းဆက္ အေလးျပဳလုိက္ပါတယ္။

ရဲေဘာ္တုိ႔...
လက္ထဲမွာ ဆုတ္ကုိင္ထားတဲ့ အာဏာကုိ သေဘာထားႀကီးစြာနဲ႔ အလုိအေလ်ာက္ စြန္႔လႊတ္သြားတဲ့ အာဏာရွင္မ်ိဳး ကမၻာ့သမုိင္းမွာ ဘယ္ေခတ္ဘယ္အခါကမွ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး၊ ဟစ္တလာလည္း သူ႔ထက္ ႀကီးမားတဲ့ အင္အားနဲ႔ ေခ်မႈန္းတုိက္ထုတ္ပစ္လုိက္ရတာပဲ၊ Force out လုပ္ခဲ့ရတာပဲျဖစ္တယ္။ ဖိလစ္ပုိင္က မား(စ္)ကုိစ့္ လည္း Force out ပဲ၊ အင္ဒုိနီးရွားက ဆူဟာတုိလည္း Force out ပဲ။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကုလသမဂၢကကယ္တင္လုိ႔ လြတ္ေျမာက္သြားတဲ့ႏုိင္ငံရယ္လုိ႔ ကမၻာေပၚမွာ တႏုိင္ငံမွ မရွိခဲ့ဖူး ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ Dialouge တုိ႔ လံုျခံဳေရးေကာင္စီတုိ႔ ဆုိတာေတြနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္း မေနၾကပါနဲ႔။ တုိင္းျပည္က နာလွပါၿပီ ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္လွပါၿပီ။ ဒီအာဏာရွင္စနစ္ဆုိးႀကီးေအာက္မွာ ရာစုႏွစ္တ၀က္နီးပါး ရွိခဲ့ပါၿပီ။ အျမန္ဆံုး ဒါေတြကုိ အဆံုးသတ္သင့္ၿပီ။ ဒီအာဏာရွင္စနစ္ဆုိးကို Force out လုပ္ႏုိင္တဲ့ Force က်ေနာ္တုိ႔မွာ လက္ထဲမွာ အသင့္ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီ Force က ျပည္သူဆုိတဲ့ အင္အားပဲျဖစ္တယ္။ People power ဆုိတဲ့ Force ထက္ ႀကီးမားတဲ့ Force ဘယ္မွာရွိမွာလဲ....။

ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးက ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြရဲ႕ ဘာမထီတဲ့ သူရဲေကာင္းစိတ္ဓါတ္ကုိျပခဲ့ၿပီ။ ျပည္တြင္းမွာ ဖိႏွိပ္မႈေတြသိပ္ႀကီးမားလုိ႔ လူေတြေၾကာက္ေနၾကၿပီ၊ မထရဲေတာ့ဘူး၊ မႂကြရဲေတာ့ဘူး... Dialouge နဲ႔ အေပးအယူလုပ္ၿပီး ေပးသမွ်ကိုယူၾကစို႔...လုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနၾကတဲ့ အာဏာရွင္ကုိ မ်က္နာခ်ိဳေသြးၿပီး ရာထူးရာခံေလး ေတာင္းခံခ်င္တဲ့လူေတြရဲ႕ အသံလည္း လံုး၀ တိတ္ဆိတ္ ႏႈတ္ပိတ္သြားခဲ့ၿပီ။

ရဲေဘာ္တုိ႔...
ဒီအခ်ိန္ဟာ ေတာ္လွန္းေရးတရပ္လံုး အလွည့္အေျပာင္းျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ကာလ ျဖစ္တယ္၊ ဒီလုိျဖစ္ဖုိ႔ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးက ဖန္တီးေပးလုိက္တာ ျဖစ္တယ္။ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ အရွိန္အဟုန္ဟာ ကမၻာတခုလံုးကုိ ဖံုးလႊမ္းသြားခဲ့ၿပီ ဒီအခြင့္အေရးကုိ မိမိရရ အသံုးခ်ရမယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြ ရဲ႕ သူရဲေကာင္းစိတ္ဓာတ္ကုိ ယံုၾကည္ၾက။ People power ကုိ ယံုၾကည္ၾက။ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ People power နဲ႔ ေခ်မႈန္းပစ္ၾက။ ။

(၀၈၊ ၀၃၊ ၂၀၀၈)
လူထုစိန္၀င္း

(ဧရာ၀တီမွ အသံကို ကူးယူေဖာ္ျပသည္)

(စာသားကို ေမၿငိမ္း Blog မွ လည္းေကာင္း၊
(Download link ကုိ ကိုထိုက္ Blog မွ လည္းေကာင္း
ထပ္ဆင့္ ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္
-ညိဳႀကီး)

13 March 2008

THE SPEECH OF A HERO

ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားသို႔ ၀ါရင့္သတင္းစာဆရာႀကီး လူထုစိန္၀င္း ပန္ၾကားခ်က္ထုတ္ျပန္

လူထုစိန္ဝင္း (ဓာတ္ပံု - Connie Levett)

၀ါရင့္သတင္းစာဆရာႀကီး လူထုစိန္၀င္းက အာဏာရွင္စနစ္ကို တြန္းလွန္ႏိုင္ သည့္အားမွာ ျပည္သူ႔အင္အား ျဖစ္သည္ဟု ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားအား ေျပာဆိုလိုက္သည္။

သတင္းစာဆရာႀကီး လူထုစိန္၀င္းက “လက္ထဲမွာဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ အာဏာကို သေဘာထားႀကီးစြာနဲ႔ အလိုအေလွ်ာက္စြန္႔လႊတ္သြားတဲ့ အာဏာရွင္မ်ိဳး ကမာၻ႔ သမိုင္းမွာ ဘယ္ေခတ္ဘယ္အခါကမွ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ … ကုလသမဂၢကကယ္တင္ လို႔ လြတ္ေျမာက္သြားတဲ့ ႏိုင္ငံရယ္လို႔ ကမာၻေပၚမွာ တႏိုင္ငံမွမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး” ဟုေျပာသည္။
သတင္းစာဆရာႀကီး လူထုစိန္၀င္း၏ ပန္ၾကားခ်က္ အစအဆံုးကို (အသံကို) ဤေနရာတြင္ နားဆင္ႏိုင္ပါသည္။

MEDIA WEAPON for FREE BURMA

အင္တာနက္ အတိုက္အခံမ်ား စြန္႔လႊတ္ စြန္႔မႈကို ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳ


Thursday, 13 March 2008 13:14 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

နယူးေဒလီ။ ။ ျမန္မာစစ္အစိုးရက အင္တာနက္ကို တင္းက်ပ္စြာ ဆင္ဆာ လုပ္ထားေသာ္လည္း ရန္ကုန္ႏွင့္ ေနရာအႏွံ႔ရွိ အတိုက္အခံမ်ားက အင္တာနက္မွ တဆင့္ သတင္းမ်ားကို ျပင္ပကမၻာသို႔ စြန္႔စားစြာ ဆက္လက္ တင္ပို႔ေနၾကသည္။

စစ္အစိုးရက အင္တာနက္ေပၚတြင္ လႈပ္ရွားသမွ်ကို တခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္အတြက္ ဘေလာ့တခု တည္ေဆာက္ ေရးသားရသည္မွာ သူတို႔ ဘေလာ့ဂါမ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရတို႔ၾကား ေၾကာင္ႏွင့္ ႂကြက္ ကစားေနရသကဲ့သို႔ပင္ ရွိသည္ဟု ျမန္မာအေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူတဦးက ေျပာဆိုလိုက္သည္။

“အင္တာနက္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ တခ်ိန္လံုး လံုျခံဳစိတ္ခ်ေနရတဲ့ အခ်ိန္ရယ္လို႔ မရွိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ေနရတာ တကယ့္ကို စြန္႔စြန္႔စားစား လုပ္ေနရတာ” ဟု မဇၩိမကို ျပည္တြင္းမွ ဘေလာ့ဂါတဦးက ေျပာသည္။

ျမန္မာ ဆိုက္ဘာ အတိုက္အခံမ်ားသည္ အင္တာနက္ျမန္ႏံႈးမ်ား အလြန္ေႏွးေကြးေနရသည့္ အထဲတြင္ ပေရာက္စီ ဆာဗာမ်ား အသံုးျပဳကာ အစိုးရ၏ အင္တာနက္ အတားအဆီး အကာအရံမ်ားကို ေက်ာ္လႊား၍ သတင္းမ်ား ေပးပို႔ေနရသည္။ ဤအတားအဆီး အကာအရံမ်ားျဖင့္ စစ္အစုိးရက ျမန္မာအတိုက္အခံ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဝဘ္ဆိုဒ္မ်ားသို႔ ဝင္ေရာက္ မၾကည့္ရႈႏိုင္ရန္ စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ထားသည္။

“အင္တာနက္ အျမန္ႏံႈးေတြက သိပ္ေႏွးေတာ့ အိမ္မွာ လုပ္ဖို႔ ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ပဲ။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္တို႔မွာ အင္တာနက္ကေဖး သံုးရတယ္၊ အဲဒါက မလံုျခံဳဘူး။ ဘယ္ေန႔ ေခၚ အေမးခံရမယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မသိႏိုင္ဘူး” ဟု လံုၿခံဳေရး အေျခအေနေၾကာင့္ အမည္မေဖၚလိုသူ အဆိုပါ ဘေလာ့ဂါက ေျပာသည္။

“ႏိုင္ငံျခားက တေယာက္ေယာက္နဲ႔ ဂ်ီေတာ့ေပၚမွာ ေျပာေနတုန္း ဘယ္အခ်ိန္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ခန္႔မွန္းလို႔မရဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူေတြက က်ေနာ္တို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ အကဲခတ္ေနတယ္ဆိုတာမွ က်ေနာ္တုိ႔ မသိႏိုင္ဘဲ” ဟု အဆုိပါ အတိုက္အခံကပင္ ဆက္ေျပာသည္။

ျမန္မာျပည္၏ ၿမ့ဳိေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္ၿမ့ဳိတြင္ ရဲမ်ားက နာမည္ႀကီး ဘေလာ့ဂါတဦးကို ၿပီးခဲ့ေသာ ဇန္နဝါရီလကုန္ပိုင္းက ဖမ္းဆီးလိုက္သည္။ ထိုသူမွာ ေနဘုန္းလတ္ ဆိုသူျဖစ္ၿပီး သူ႔ဘေလာ့တြင္ လူငယ္တို႔၏ ခံစားခ်က္မ်ား၊ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားကို ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

သူ႔ကို ဗီဒီယုိႏွင့္ အီလက္ထေရာနစ္ ဥပေဒအရ စြဲခ်က္တင္ထားေသာ္လည္း အမွန္စင္စစ္ အင္တာနက္မွတဆင့္ ျပင္ပသို႔ သတင္းမ်ား ေပးပို႔ရာတြင္ ကူညီလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ပစ္မွတ္ထား အေရးယူခဲ့ျခင္းမွာ သိသာသည္။ ကိုေနဘုန္းလတ္သည္ အင္တာနက္ကေဖး ၃ ဆိုင္ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိတြင္ လည္ပတ္ လုပ္ကိုင္ေနသူ ျဖစ္သည္။

ကမၻာတဝွမ္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဆိုက္ဘာအတိုက္အခံမ်ားအေပၚ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈကို ျပသသည့္ အေနျဖင့္ ပဲရစ္ အေျခစိုိက္ မီဒီယာ ေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႔ႀကီးတခုက အင္တာနက္ဆင္ဆာ ျပဳလုပ္ျခင္းႏွင့္ အြန္လိုင္းတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္အတြက္ အေရးဆို တိုက္ပြဲဝင္သည့္ အေနႏွင့္ အြန္လိုင္း လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ေန႔ကို ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ ပထမဦးဆံုးအေနႏွင့္ အထိမ္းအမွတ္ျပဳ က်င္းပသြားမည္ဟု သိရသည္။

ယူနက္စ္စကို အဖြဲ႔ႀကီး၏ ကမကထ ျပဳမႈျဖင့္ နယ္ျခားမဲ့ သတင္းေထာက္မ်ားအဖြဲ႔ (RSF) က သူတို႔၏ ဝက္(ဘ္)ဆိုဒ္သို႔ ဝင္ေရာက္၍ ဆိုက္ဘာကန္႔သတ္ ပိတ္ပင္ျခင္းမ်ားကို ဆန္႔က်င္သည့္အေနႏွင့္ ေဖာ္ျပထားေသာ ႏိုင္ငံ ၉ ႏိုင္ငံအနက္ ႀကိဳက္ရာတႏိုင္ငံကို ေရြးခ်ယ္ကာ သတင္းစကား ေခါင္းစီးစာသားတို႔ကို ေရြးခ်ယ္ေပးရန္ အားလံုးကိုိ တိုက္တြန္း ႏႈိးေဆာ္ထားသည္။

အဆိုပါ ၉ ႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ၊ တ႐ုတ္၊ က်ဴးဘား၊ အီဂ်စ္၊ အီရီထရီးယား၊ ေျမာက္ကိုရီးယား၊ တူနီးရွား၊ တာ့ခ္ေမနစ္ စတန္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံတုိ႔ ျဖစ္သည္။

“ဘေလာ့ဂါေတြကို ႏွိမ္နင္းဖို႔၊ အင္တာနက္ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြကို ပိတ္ပစ္ဖို႔ တေန႔တျခား တိုးပြားလာေနတဲ့ အလားအလာေတြေၾကာင့္ ဒီလိုမ်ဳိး တံု႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္” ဟု RSF အဖြဲ႔ႀကီးက ေဖာ္ျပထားသည္။

RSF ၏ အဆိုအရ ၎တို႔၏ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကမၻာတဝွမ္းလံုးတြင္ လတ္တေလာ ဖမ္းဆီး အက်ဥ္းခ်ခံေနရသူ ဘေလာ့ဂါေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ ထို႔ျပင္ အစိုးရ၏ ပိတ္ပင္တားဆီးမႈကို ခံခဲ့ရသည့္ ဝဘ္ဆိုဒ္၊ ဘေလာ့ႏွင့္ ဖိုရမ္ေပါင္းက ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ ၂၆ဝဝ ရွိသည္ဟု အဆိုပါ ပဲရစ္အေျခစိုက္ အဖြဲ႔ႀကီးက ဆက္လက္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ မñကံစဖူး ထူးျခားစြာ စစ္အစိုးရက အင္တာနက္အဆက္အသြယ္ အားလံုးကို တႏိုင္ငံလံုးတြင္ လံုးဝ ျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္သည္။

ဤသို႔ အင္တာနက္ အသံုးျပဳမႈကို တင္းက်ပ္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းသည္ စစ္အစုိးရက ရည္ရြယ္ခ်က္ ၂ ခု ႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဟု RSF အဖြဲ႔ႀကီးက ယံုၾကည္ယူဆေနသည္။ တခုမွာ ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းႀကီးတခုလံုးကို အစိုးရက လက္ဝါးႀကီးအုပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏိုင္ရန္ႏွင့္ ေနာက္တခုမွာ အတိုက္အခံ တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ေျခရာခံ ဖမ္းဆီးႏိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။

“အင္တာနက္ ကေဖးဆိုင္မ်ားတြင္ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ ၅ မိနစ္တခါ ေမာ္နီတာမွာ ေပၚေနသမွ်ကို ကြန္ျပဴတာမ်ားက အလိုေလ်ာက္ မွတ္တမ္းတင္ သိမ္းဆည္းေနသည္” ဟု RSFက ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ေၾကညာခ်က္တြင္ စစ္အစိုးရ၏ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားအေပၚ ေစာင့္ၾကည့္ အကဲခတ္ ေလ့လာေနမႈမ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည္။

အဆိုပါ လြတ္လပ္စြာ အြန္လိုင္းေျပာဆိုခြင့္ေန႔ က်င္းပျခင္းႏွင့္အတူ RSF က စာအုပ္ငယ္ေလးတအုပ္ကိုပါ ျဖန္႔ေဝသြားမည္ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါစာအုပ္ငယ္တြင္ ဆင္ဆာကိုေက်ာ္လႊား၍ အမည္မသိ ဘေလာ့တခု တည္ေဆာက္ရန္ ကၽြမ္းက်င္မႈ အကူအညီႏွင့္ အႀကံဉာဏ္မ်ားထည့္သြင္းေပးထားသည္။ ထုိ႔ျပင္ အဆိုပါ စာအုပ္ငယ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘေလာ့ဂါမ်ား၏ ကိုယ္ေတြ႔အေတြ႔အၾကံဳမ်ားကိုလည္း ေရးသား ေဖာ္ျပထားသည္။

ယခုလို ေျပာဆုိခြင့္ကို ရန္လို ပိတ္ပင္ေနသည့္ အစုိးရေပါင္း ၁၅ ဖြဲ႔ ရွိသည္ဟု RSF ၏ စာရင္းတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။ အဆိုပါ အစိုးရအဖြဲ႔မ်ားရွိသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားမွာ ဘီလာ႐ုစ္၊ ျမန္မာ၊ တ႐ုတ္၊ က်ဴးဘား၊ အီဂ်စ္၊ အီသီယိုပီးယား၊ အီရန္၊ ေျမာက္ကိုရီးယား၊ ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယား၊ ဆီးရီးယား၊ တူနီးရွား၊ တာ့ခ္ေမနစ္စတန္၊ ဥစဘက္ကစ္စတန္၊ ဇင္ဘာေဘြႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံတုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။

ကမၻာ့အခ်ဳိ႔ေနရာမ်ားတြင္ ျဖစ္ပြားလ်က္ ရွိေသာ အင္တာနက္ လြတ္လပ္ခြင့္ ခ်ဳိ႔တဲ့ျခင္းမ်ားကို မီးေမာင္းထိုးျပရန္အတြက္ RSF ၏ အြန္လိုင္းကင္ပိန္းတြင္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္က လူေပါင္း ၄ ေသာင္းနီးပါး ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ ကင္ပိန္း၏ ရလဒ္အျဖစ္ အင္တာနက္ ကန္႔သတ္ထားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားကို အနက္ေရာင္ႏွင့္ သေကၤတျပဳ ေဖာ္ျပထားသည့္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ေျမပံုတခုကို ရရွိခဲ့သည္။ ထိုေျမပံုတြင္ ေျမာက္အာဖရိက၊ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းႏွင့္ အေရွ႔အာရွႏိုင္ငံမ်ားအထိ ပါဝင္သည္။

09 March 2008

NO VOTE or VOTE "NO" !!!

“ျပည္သူ႕ဆႏၵခံယူပြဲေလာ

အတင္းအဓမၼ ေထာက္ခံပြဲေလာ”

ပင့္ကူ

(ဗမာျပည္ႀကီး စစ္ကၽြန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္သြားရင္ ေတြ႕ျမင္၊ သံုးစြဲၾကရမယ့္ က်ပ္ေငြတစ္မ်ိဳး၏ ပံုစံငယ္)


ျမန္မာႏိုင္ငံထုတ္သတင္းစာႀကီးေတြမွာ ၁/၂၀၀၈ ေၾကျငာခ်က္ဆိုၿပီးထုတ္ျပန္လာတဲ့သတင္းကေတာ့ အမ်ားသိေတာ္မူၾကတဲ့အတိုင္း ကယ္တင္ရွင္စစ္အစိုးရရဲ႕ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ႀကိဳးစားပမ္းစားေရးဆြဲထားတဲ့ ့ျမန္မာႏိုင္ငံဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံံု ုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း ေရးဆြဲၿပီးစီးၿပီျဖစ္ ေရးဆဲြၿပီးစီးေသာ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းအား ၂၀၀၈ ေမလ မွာပဲ ျပည္သူ႔သေဘာထား ဆႏၵခံယူပြဲ ျပဳလုပ္အတည္ျပဳမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာလည္း ပါတီစံုအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ေပးမည့္အေၾကာင္းစသည္စသည္.မ်ားပါပဲ။ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္းႏွစ္ေပါင္း(၂၀)ေက်ာ္ ျပည္သူေတြတမ္္းတခဲ့တဲ့ ျပည္သူကိုကိုယ္စားျပဳတဲ့ အစိုးရတစ္ခုအုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့မွာမို႔ ေပ်ာ္စရာမေကာင္းေပဘူးလား။ တစ္ရက္ေပ်ာ္ခ်င္ အရက္ေသာက္၊ တစ္လေပ်ာ္ခ်င္ မိန္းမယူ၊ တစ္သက္ေပ်ာ္ခ်င္ သစ္ပင္စိုက္္ဆိုတဲ့အတိုင္း ဘယ္လိုအေပ်ာ္မ်ိဳးျဖစ္မလဲဆိုတာ

ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔ ၂၀၀၈ ေမလ မွာျပဳလုပ္မယ့္ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း ေထာက္ခံအတည္ျပဳပြဲအေၾကာင္း အအုပ္ခ်ဳပ္ခံျပည္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း စဥ္းစားၾကည့္ၾကစို႔လား…………….။

(၁) ဖြဲ႕ စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း

ဘယ္သူေတြက ေရးဆြဲခိုင္းၿပီး ဘယ္သူေတြကေရးဆြဲတာလဲ။ အေၾကာက္တရားနဲ႔ေရးဆြဲတာလား။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးဆြဲတာလား။ ဘယ္လိုဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံမူၾကမ္းလဲ။ လူသားတိုင္းတန္းတူအခြင့္အေရးရွိသည္ဆိုတဲ့ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းမ်ိဳးလား။ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ အလြန္ပဲအေရးႀကီးလွပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းၾကာရွည္စြာ အားလံုးကလိုက္နာၾကရမယ့္ တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ စည္းကမ္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့……ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းအႏွစ္ခ်ဳပ္ကို ျပည္သူျပည္သား ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကိုမ်ား သေဘာေပါက္နားလည္ေအာင္ အစိုးရထုတ္ သတင္းစာေတာ္ႀကီးေတြကေနတစ္ဆင့္ အခန္းဆက္တင္ျပေပးရင္မေကာင္းေပဘူးလား။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြကို ရန္လိုပုတ္ခတ္ေနတဲ့စာေတြထက္စာရင္ အမ်ားျပည္သူက လိုလိုခ်င္ခ်င္ ဖတ္ရႈခ်င္ၾကမွာ အမွန္ပါပဲ။ ပုဂၢလိကဂ်ာနယ္ေတြမွာလည္း မထည့္မေနရ ၀ါဒျဖန္႔ေဆာင္းပါးေတြအစား အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကိုျပည္သူအမ်ားနားလည္ေအာင္ ေရးခိုင္းထည့္ခိုင္းတာ မေကာင္းေပဘူးလား။ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးဆိုတာ ေအာ္ေနရံုနဲ႔ မရနိုင္ပါဘူး။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ျပည္သူကို အသိေပးတဲ့နည္းနဲ႔ပဲရႏုိင္ပါတယ္။ ေစတနာမွန္ရင္ေတာ့ ေရာင္ျပန္ဟပ္မွာအမွန္ပါပဲ။

(၂)အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းဆႏၵခံယူေထာက္ခံအတည္ျပဳပြဲ

ဘယ္လိုေထာက္ခံၾကမွာလဲ၊ ဘယ္သူေတြကေထာက္ခံၾကမွာလဲ၊ ဖြဲ႕ စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကို တစ္ေၾကာင္းမွမဖတ္ဖူးတဲ့သူေတြက ေထာက္ခံမွာလား။ အားလံုးကိုဖတ္ဖူးထားတဲ့လူေတြကေထာက္ခံမွာလား။ ၀ါးတားတားပဲ သိတဲ့လူေတြကေထာက္ခံမွာလား။ ေရးဆြဲတဲ့လူေတြက ေထာက္ခံမွာလား။ ေရးဆြဲခိုင္းတဲ့အစိုးရက ေထာက္ခံမွာလား။ ဘာပဲေျပာေျပာကိုယ္ေထာက္ခံရမယ့္ဟာကို အထီးမွန္း၊ အမမွန္းေတာ့ မသိသင့္ေပဘူးလား။ ဒီအခ်ိန္မွာ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္တို႔၊ လူအခြင့္အေရးတို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးတဲ့ အခန္းက႑ကိုေရာက္လာၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း ရိပ္မိသိရွိေလာက္ၿပီေပါ့။ ဟုတ္ၿပီ……ေနာက္အေရးႀကီးတာကဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္မွာလဲ။ ေထာက္ခံအတည္ျပဳမွွာလဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ လုပ္ေနၾကနည္းေတြအတိုင္းပဲလုပ္ဦးမွာလား။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ ဝိညာဥ္။ ကေလးကလားလုပ္လို႔ မရဘူးဆိုတာေလာက္ေတာ့ သိထားသင့္တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လုပ္ေနၾကတဲ့ ေထာက္ခံပြဲတို႔၊ ရွဳတ္ခ်ပြဲတို႔ဆိုတာ အာဏာရအစိုးရရဲ႔ သေဘာထားေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ မသြားမေနရ၊ မလာမေနရ၊ မတက္မေနရဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြဟာအမိန္႔ေပးေစခိုင္းတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြျဖစ္ေၾကာင္း ကေလးေတာင္သိႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကေထာက္ခံပြဲေတြရဲ႕ ထံုးစံကေတာ့ဝန္ထမ္းတို႔၊ ေက်ာင္းသားတို႔ဆိုရင္ မတက္မေနရဆိုတဲ့နည္းကို အသံုးျပဳေလ့ရွိၿပီး ႀက့ံဖြတ္တို႔၊ မိခင္ႏွင့္ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးတို႔၊ ၾကက္ေျခနီတို႔၊ မီးသတ္တို႔ကေတာ့ မသြားမေနရျဖစ္ၿပီး အရပ္သားအမ်ားစုကိုေတာ့ မလာမေနရနည္းနဲ႔ အာဏာသံုးလူစုေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဥပမာတစ္ခုအေနနဲ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ေထာက္ခံပြဲေတြတုန္းက အသံုးျပဳခဲ့တဲ့နည္းကိုေျပာျပရရင္ ရပ္ကြက္ရံုးတစ္ရံုးက ရံုးေစတစ္ေယာက္လာမယ္။ ဘာမေျပာညာမေျပာ ခ်ီတက္ပြဲရွိတယ္ဆိုၿပီး လက္မွတ္ထိုးခိုင္းမယ္။ ျပည္သူအမ်ားစုကေတာ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္ၾကတဲ့သူေတြ။ ျပသနာ မျဖစ္ခ်င္တဲ့လူေတြ။ သူတို႔အေၾကာင္းကိုလည္း ေနာေၾကေနတဲ့လူေတြဆိုေတာ့ ေရွးတုန္းကခ်စ္တီးေတြဆီ လက္မွတ္ထိုးသလို ထိုးလိုက္ၾကတာပါပဲ။ နည္းနည္းလူရည္လည္တဲ့၊ မေၾကာက္တတ္တဲ့လူတစ္ခ်ိဳ႔ကသာ ဘာအတြက္လဲ…….. မထိုးရင္မရဘူးလား…….. မလိုက္ရင္မရဘူးလားဆိုၿပီး ျပန္လွန္ေမးခြန္းေတြ အရဲစြန္႔ထုတ္တတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာလည္း ရံုးေစေတြက အိမ္ေထာင္စုဇယားအရ တစ္အိမ္တစ္ေယာက္ စာရင္းေပးသြင္းရမွာျဖစ္ၿပီး လူမလိုက္လိုလွ်င္ ဒဏ္ေငြေပးေဆာင္ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒဏ္ေငြဟာ လစ္ဟာသြားတဲ့ေနရာေတြအတြက္ လူစားထိုးအငွားခ်ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္လက္မဲ့လူတစ္ေယာက္အဖို႔ မနက္ေစာေစာထလမ္းေလွ်ာက္၊ အားကစားကြင္းထဲ(၁)နာရီေလာက္ရပ္ေနရံုနဲ႔ ၂၀၀၀ က်ပ္ ေလာက္ရမယ့္အျဖစ္။ ဆန္ကို တစ္ျပည္ခ်င္းဝယ္စားေနရတဲ့ ျပည္သူေတြအဖို႔ေတာ့ ဒဏ္ေငြဟာ သူတို႔မနက္ျဖန္အတြက္ ဆန္နဲ႔ဆီျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ လူကိုပဲရင္းလုိက္ရေတာ့တယ္။ မနက္ေစာေစာထ ရပ္ကြက္ရံုးသြား၊ စာရင္းေပး၊ ခ်ီတက္၊ လမ္းတစ္ဝက္ကလွည့္ျပန္၊ ဒီလိုပါပဲ အမ်ားလုပ္သလိုလုပ္ၾကရတာေပါ့။ ဝန္ထမ္းေတြလည္း အဲဒီအတိုင္းပါပဲ။ ဝန္ထမ္းဆိုေတာ့ပိုဆိုးတာေပါ့။ သူတို႔အလုပ္ကေလး ျပဳတ္သြားမွာထက္စာရင္ မနက္ေစာေစာ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ က်န္းမာေရးနဲ႔ညီညြတ္တယ္လုိ႔ပဲ သေဘာပိုက္ရေတာ့တာေပါ့။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ဘာကိုျပေနသလည္းဆိုရင္ အာဏာရဲ႔ေအာက္မွာ လူေတြရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ အခြင့္အေရးေတြကို ေၾကာက္စိတ္က စေတးလိုက္ရျခင္းဆိုတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ႀကီးပါပဲ ။

အခုလဲလာျပန္ၿပီ..အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း......ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲတဲ့……ေထာက္ခံအတည္ျပဳပြဲတဲ့…………ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုတံု႔ျပန္ၾကမလဲ။ အရင္အတိုင္းပဲ ဘာမသိညာမသိေထာက္ခံလုိက္ၾကမလား။ အရင္အခါေတြတုန္းက အေရးမပါတဲ့ေထာက္ခံပြဲေတြ ရႈတ္ခ်ပြဲေတြဆိုေတာ့ သိပ္အေရးမႀကီးလွဘူး။ တစ္ခါေသဖူး ပ်ဥ္ဖိုးနားလည္ဖို႔ ေတာ့လို္ေနၿပီ။ ကိုယ္ေထာက္ခံရမယ့္အရာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနားလည္ဖို႔ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ကိုယ္ ေထာက္ခံဖို႔၊ ျငင္းဆိုဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ ေမြးဖို႔လိုလာၿပီ။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတဲ့ အကာအရံႀကီးေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္သက္လံုး ေနၾကရမယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီ အကာအရံႀကီးရဲ႔ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္၊ အက်ိဳးအပဲ့၊ အေပါက္အၿပဲေတြကို ျပည္သူျပည္သားအားလံုးကဆန္းစစ္ၿပီး လက္ခံၾကဖို႔ အလြန္ပဲအေရးႀကီးလွတဲ့ အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ကို ေရာက္လာပါၿပီ။ ေကာင္းေနရင္လည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔အတြက္ပဲ။ ဆိုးေနရင္လဲကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ပဲ။ ဖာေထးစရာရွိတာေတြကို အခုကတည္းက ဖာေထးရလိမ့္မယ္။ လုပ္သမွ် ေခါင္းငံု႔ခံေနရင္ေတာ့ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဒီအကာအရံႀကီးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေပၚ၊ ခင္ဗ်ားတို႔အေပၚ၊ ေနာင္လာေနာက္သားေတြအေပၚ ၿပိဳက်ဖိစီးလာခဲ့ရင္ အားလံုးဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ တာဝန္ႀကီးသာျဖစ္ပါတယ္ ။

ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္ အခုကတည္းကသတိၱရွိရွိ၊ ရဲရဲ၀င့္၀င့္နဲ႔ ျငင္းပယ္လိုက္ပါ။ လက္ခံပါ။ ေတြေ၀ေနရမယ့္အခ်ိန္၊ ေၾကာက္ရြံ႔ေနရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ရွိသူတိုင္း ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္မူၾကမ္းအတြက္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခြင့္အေရးကို အထိပါးမခံၾကပါနဲ႔။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆန္းစစ္ ေထာက္ခံၾကပါ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္ၾကပါ။ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားဖို႔ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာကိုမွ ေထာက္ေနစရာ ေၾကာက္ေနစရာမလိုပါဘူး။ သာယာမေနၾကပါနဲ႔။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ျပည္သူေတြ လက္ထဲမွာပဲရွိတယ္ဆိုတာသိၾကပါ။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ၂၀၁၀ခုႏွစ္မွာ ပါတီစံုအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ေပးမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ တပ္မေတာ္ကႀကီးမွဴးက်င္းပတဲ့ ပါတီစံုအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အခု ၂၀၁၀ မွာျပဳလုပ္ေပးမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)ေတာင္ ၾကာေညာင္းခဲ့ၿပီေပါ့ဗ်ာ။ အႏွစ္ (၂၀) ဆိုတဲ့မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္စာေတာင္ ၾကာေညာင္းခဲ့ပါၿပီ။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္တုန္းကအႏိုင္ရခဲ့တဲ့ပါတီဟာ NLD ပါတီျဖစ္ၿပီး ျပည္သူ႔ပါတီေခါင္းေဆာင္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္ဟာ မသိႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသမီး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္၊ စစ္အစိုးရရဲ႕ အက်ဥ္းသား၊ ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီရဲ႕ မီးရႈးတန္ေဆာင္အျဖစ္ ေနာင္လာေနာက္သားေတြက သိရွိထားခဲ့ၾကပါတယ္။

မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္မသိရွိခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြကေတာ့ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ျပည္သူ႔ေရြးေကာက္ပြဲမွာ NLD ပါတီနဲ႔ အတူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ရဲ႔ ခြပ္ေဒါင္းအလံဟာအျပတ္အသက္အႏိုင္ရခဲ့ျခင္း၊ တပ္မေတာ္က အာဏာကိုအပ္ႏွင္းျခင္းမရွိဘဲ လက္နက္အားကိုးသိမ္းပိုက္ျခင္း၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းေရးဆြဲျခင္း၊ အမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပျခင္း၊ သာေပါင္းညာစားတစ္စုနဲ႔ အမ်ိဳးသားညီလာခံမွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ NLD ပါတီႏုတ္ထြက္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ျခင္း၊ ၁၉၉၀ ျပည့္ ျပည္သူေရြးေကာက္ပြဲ အာဏာေတာင္းခံျခင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုးဝင္း ေခါင္းေဆာင္ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းဖန္တီးကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လုပ္ႀကံသက္ျဖတ္ျခင္း၊ NLD ပါတီဝင္မ်ားအားဖမ္းဆီးျခင္း၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအားဖမ္းဆီးျခင္း စသည္ျဖင့္ ျပည္သူကတင္ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ပါတီနဲ႔ ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ယခုအခ်ိန္ထိ ထိန္းသိမ္းထားခဲ့တဲ့ ဆိုးညစ္ညစ္ အာဏာရူး စစ္အစိုးရရဲ႔ သမိုင္းပဲျဖစ္ပါတယ္ ။

စစ္အစိုးရဟာ တိုင္းျပည္ႏွင့္နဲ႔လူမ်ိဳးကို တကယ္ခ်စ္ရင္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္က အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ NLD ပါတီနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အာဏာအပ္သင့္ပါတယ္။ ျပည္သူ႔သေဘာထားကို ေလးစားသင့္ပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကပဲ ၂၀၁၀ မွာေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ေပးဦးမယ္ဆိုတာေတာ့ စဥ္းစားစရာေတြျဖစ္မေနဘူးလား။ သူတို႔ဟာ သူတို႔နဲ႔ အဆင္မေျပတဲ့ ပါတီတက္လာရင္ အာဏာသိမ္းဖို႔ အသင့္ျပင္ထားၾကသလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ရဲ႕ ႀကိဳးဆြဲပါတီကို အာဏာရေအာင္လုပ္ေပးၾကမွာလား။ တရားမွ်တၿပီးစစ္မွန္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတစ္ခု ျဖစ္လာဖို႔ေကာ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါသလား။ ၁၉၉၀ တုန္းက အခ်ိဳးမ်ိဳး ျပန္မခ်ိဳးဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္လား။ စစ္မွန္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္လာဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္အတြက္ ဒိုင္လူႀကီးတစ္ေယာက္ ေလာက္လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ကုလသမဂၢလိုဟာမ်ိဳးေပါ့။

စစ္အစိုးရရဲ႕ ေစတနာတကယ္မွန္တယ္ဆိုခဲ့ရင္ ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုလႊတ္ေပးၿပီး သတိၱရွိရွိနဲ႔ NLD ပါတီကိုလည္း ၀င္ၿပိဳင္ခုိင္းပါ။ (၂)ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပည္သူကိိုစည္းရံုးခြင့္ေပးပါ။ အႏွစ္ (၂၀)စည္းရံုးထားတဲ့လူေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ (၂)ႏွစ္သာစည္းရံုးခြင့္ေပးလိုက္ပါ။ သူမ မရခဲ့တဲ့သရဖူကိုကာကြယ္ဖို႔ အခြင့္အေရးေပးလိုက္ပါ။ ျပည္သူေတြကိုၿခိမ္းေျခာက္ အၾကပ္မကိုင္ဘဲ သူတို႔ရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားအတိုင္း သူတို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ကိုတင္ေျမွာက္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ။ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ပါ။ ဒါမွလည္း ၂၀၁၀ မွာ က်င္းပမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတစ္ပြဲျဖစ္လာႏိုင္မယ္။ အႏွစ္ ၂၀ လံုးလံုးစည္းရံုးထားတဲ့ ႀကံ႕ခိုင္ေရးဆိုတဲ့ သာေပါင္းညာစားအုပ္စုကို ဝင္ၿပိဳင္ခိုင္းရင္လည္း ခိုင္းပါ။ တရားမွ်တတဲ့ေရြးေကာက္ပြဲသာ ျဖစ္ပါေစ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လူဦးေရသန္းေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ဟာ အဆင္သင့္ပါပဲ နအဖ ေရ။ ဒါေပမဲ့ အဝါကတ္၊ အနီကတ္ ျပမယ့္ ဒိုင္လူႀကီးမပါရင္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ၁၉၉၀တုန္းကလို မျဖစ္ဘူးလုိ႔မေျပာႏိုင္ဘူး။ အားအားရွိအာဏာတက္သိမ္းခ်င္တဲ့စစ္တပ္ကို ဘယ္ျပည္သူတစ္ေယာက္ကမွ ယံုၾကည္မႈ မရွိေတာ့ဘူး ဆိုတာေတာ့ အေသအခ်ာပဲ ။

ဒီေတာ့……လူၾကားေကာင္းေအာင္ ကယ္တင္ရွင္ႀကီးလိုလို အာဏာမမက္တဲ့စစ္တပ္လို မ်ိဳဟစ္ၿပီး ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ပါတီအႏုိင္ရေအာင္လုပ္ေပးမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာႀကီးကို ဘယ္ျပည္သူကေမွ်ာ္လင့္ေနမွာလဲ။ အာဏာရွင္စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့တိုင္းျပည္မွာ လြက္လပ္စြာမဲေပးခြင့္ဆိုတာေကာ ရွိႏိုင္ပါ့မလား ။

တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ တုိင္းျပည္ကိုတကယ္ခ်စ္တယ္၊ ျပည္သူ႔သေဘာထားကိုတန္ဖိုးထားတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ပါတီကိုပဲ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ သိကၡာရွိရွိ အာဏာ လႊဲေျပာင္းေပးသင့္ပါတယ္။ အဲဒီနည္းနဲ႔ပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ မ်ိဳးခ်စ္တပ္မေတာ္ရဲ႕ အဖတ္က ိုျပန္ဆယ္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို တကယ္တိုးတက္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ထက္ဥာဏ္ရွိတဲ့သူ ကိုယ့္ထက္ႏိုင္ငံေရးပါးဝတဲ့လူ၊ ျပည္သူကလည္း တကယ္အလိုရွိေနတဲ့သူကို အာဏာအပ္ႏွင္းသင့္ပါတယ္။

ေထာက္ခံပြဲလို႔ ဗန္းျပၿပီး စစ္အာဏာရွင္ယႏၱရားႀကီးအဓြန္႔ရွည္ေအာင္ လုပ္လာခဲ့ၾကတာ အခ်ိန္ေတြလည္း ကုန္ခဲ့ၿပီ။ တိုင္းျပည္လည္းနာခဲ့ၿပီ။ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္သူျပည္သား အေပါင္းရဲ႔ ျပည္သူ႔ သေဘာထားစစ္စစ္ကေတာ့ အႏွစ္ ၂၀ လံုးလံုး ရဟန္းရွင္လူျပည္သူအေပါင္းအေပၚ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ ဖက္ဆစ္အစိုးရ-နအဖ က်ဆံုးၿပီး ျပည္သူကေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္တဲ့ဒီမိုကေရစီစနစ္ အျမန္ဆံုးေပၚေပါက္ေရးသာျဖစ္ေပတယ္။

ႏွင္းေတြထူထပ္စြာက်ေနရင္ ပဲပင္ေလးအေညွာင့္မေပါက္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ ဗားေတာ့ဗရက္ရဲ႔ ကဗ်ာလို ေနာင္လာမယ့္မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ လြတ္လပ္စြာရွင္သန္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ။ တံခါးေတြကိုဖြင့္လိုက္ပါ။ မိုးေကာင္းကင္မွာရွိတဲ့ၾကယ္ေတြကို ျပည္သူေတြကပဲ အမည္ေပးၾကပါေစ ။

တိုင္းျပည္ရဲ႕ အာဏာကိုျပည္သူကသိမ္းပိုက္ပါေစ ။

ျပည္သူ႕ သေဘာထားကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေဖာ္ထုတ္ခြင့္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးဆီသို႔ ေမွ်ာ္္လင့္ရင္း..

ပင့္ကူ

(ပင့္ကူ က ဒီစာမူကို ကၽြန္ေတာ့္ ေပးထားတာ ၾကာပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မအားတာနဲ႔ တင္တာေနာက္က်သြားရတယ္။ -ညိဳႀကီး)