ကိုေမာင္ေအး တစ္ေယာက္
အေဖေက်ာ္ၿပီး ပေထြးကိုလြမ္းျခင္း
- ညိဳႀကီး
ျမန္မာစစ္အဆိုးရအာေခ်ာ္ သတင္းစာေတြ (ျမန္မာ့အလင္း၊ ေၾကးမံု) ကို ဖတ္ရႈမိျခင္းဟာ ကုသိုလ္စိတ္မျဖစ္ေစဘဲ အကုသိုလ္စိတ္(ေဒါသ)ကိုသာ ပိုမို တိုးပြားေစတယ္ဆိုတာ (၁၁၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၀၈)ေန႔ထုတ္ သတင္းစာေတြကို ဖတ္မိခါမွ ပိုလို႔ေသခ်ာသြားခဲ့ရပါတယ္။
သတင္းတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္မိရာက ေဒါသထြက္မိပါတယ္။ သတင္းေခါင္းစဥ္ကို ဖတ္မိလိုက္ရကတည္းက အဲဒီေဒါသစိတ္က ေထာင္းကနဲ ထလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဒါသစိတ္ၿပီးတဲ့အခါ ေအာ့ႏွလံုးနာစိတ္၊ ရယ္ခ်င္စိတ္ အစသျဖင့္ စိတ္အစဥ္ေတြ ဆက္တိုက္ျဖစ္ထြန္းလာရပါတယ္။
(ခင္ဗ်ားတို႔ဖတ္ၾကည့္မိရင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္လို ခံစားၾကရမွာပါ။)
ေဒါသစိတ္
သတင္းေခါင္းစဥ္က "ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ ဒုတိယဥကၠ႒ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ဒါကာၿမိဳ႕ရွိ ဆာဗားအမ်ိဳးသားအာဇာနည္ဗိမာန္ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ် အေလးျပဳ" တဲ့။
သတင္းေခါင္းစဥ္ကို ဖတ္မိလိုက္ရကတည္းက ဘာေၾကာင့္ေဒါသထြက္သင့္သလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သေဘာေပါက္မွာပါ။
ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ ကိုယ္ျ့မန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အသက္ေပးသြားၾကရတဲ့ သခင္ေအာင္ဆန္း အမွဴးျပဳတဲ့ အာဇာနည္ကိုးဦးက်ဆံုးတဲ့ အာဇာနည္ေန႔ကိုက်ေတာ့ သတိမရ၊ အေလးျပဳဖို႔ အာဇာနည္ဗိမာန္ကို ေျခဦးေတာင္မွ လွည့္ေဖာ္မရ။
(အနီးစပ္ဆံုးအေနနဲ႔ "အာဇာနည္ဗိမာန္တြင္ က်င္းပေသာ (၆၁) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနား" သတင္းကို ျမန္မာဖိုရမ္မွ ကူးယူၿပီး ဒီစာအဆံုးမွာ ပူးတြဲတင္ျပလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ေလး တစ္ေယာက္ပဲ ပြဲတက္ရွာတယ္။)ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံက အာဇာနည္ေတြကိုက်ေတာ့ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ်၊ အေလးျပဳ ေနလိုက္တာမ်ား ကိုေမာင္ေအးတစ္ေယာက္ (မရိုေသ့စကား) ဖင္ႀကီးေတာင္မွ ကုန္းလို႔။ သူက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အာဇာနည္ဗိမာန္မွာ အမွတ္တရသစ္ပင္ေတာင္ စိုက္ပ်ိဳးလိုက္ေသးသဗ်။
သူနဲ႔အတူ ကိုတင္ေအာင္ျမင့္ဦး၊ ကိုတင္ေအး၊ ကိုဥာဏ္ထြန္း၊ ကိုျမတ္ဟိန္း၊ ကိုဂ်ဴနီယာရဲျမင့္၊ ကိုခင္ေဇာ္၊ ကိုေသာင္းေအး အစသျဖင့္ ျမန္မာစစ္အဆိုးရ ဗိုလ္အဖြဲ႕၀င္ေတြလည္း ျမန္မာ့အာဇာနည္ေန႔အခမ္းအနား မွာက်ေတာ့ (မရိုေသ့စကား) အိမ္မွာ မိန္းမနဲ႔ ႏွပ္ေနၾကၿပီးေတာ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ေရာက္ခါမွ ဘဂၤလားအာဇာနည္ဗိမာန္ကို အေရာက္သြားၿပီး ဘဂၤလားအာဇာနည္ေတြကို အေလးဂရုျပဳေနေလရဲ႕။
စစ္အဆိုးရဗိုလ္အႀကီးႀကီးေတြဟာ ရန္ကုန္ကျဖစ္ျဖစ္၊ ေနျပည္ေတာ္ကျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ေလာက္မွ မေ၀းတဲ့ ရန္ကုန္၊ ျမန္မာ့အာဇာနည္ဗိမာန္ကိုက်ေတာ့ နီးလ်က္နဲ႔ေ၀းတာလား၊ နီးလ်က္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တာလား၊ နီးလ်က္နဲ႔ အေလးမထားတာလား၊ နီးလ်က္နဲ႔ေစာ္ကားတာလားဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သိခ်င္လွပါတယ္။
ကဲ...ကြၽန္ေတာ္ ေဒါသထြက္တာ လြန္သလားဗ်ာ။
(ေဒါသထြက္လာေတာ့ အသံုးအႏႈန္းေတြလည္း ရိုင္းမိသြားတာ စာရႈသူမ်ား ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူၾကပါ)
ေအာ့ႏွလံုးနာစိတ္
ဒီစိတ္ကိုေတာ့ (စာေလးမွာစိုးလို႔) အထူးရွင္းမျပေတာ့ပါဘူး။
ရယ္ခ်င္စိတ္
ရယ္ခ်င္စိတ္ကေတာ့ အျခားမဟုတ္ပါဘူး။
စစ္အဆိုးရက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီမိုသမားေတြကို မၾကာမၾကာ စြပ္စြဲတတ္တဲ့ စကားရွိပါတယ္။ "အေမေက်ာ္ၿပီး ေဒြးေတာ္လြမ္းတယ္" တဲ့။ အခုေတာ့ ကိုေမာင္ေအးရဲ႕ လုပ္ေပါက္က အေမ တင္မကေတာ့ဘူး။ "အေဖကိုေတာင္ေက်ာ္ၿပီး ပေထြးကို သြားလြမ္းမိသလိုမ်ား" ျဖစ္ေနၿပီလား...လို႔။
- ညိဳႀကီး
(ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ဒီစာကို ဖတ္ၾကည့္ၿပီး မွတ္ခ်က္ေပးပါတယ္။ သူတို႔(စစ္အဆိုးရ)ခမ်ာ လည္း မေတာ္မတရားတာေတြလုပ္ပါမ်ားေတာ့ အာဇာနည္ေန႔ေရာက္ရင္ ျမန္မာ့(ဗမာ့)တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို မ်က္ႏွာမျပရဲလို႔ ေနမွာေပါ့တဲ့။
ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာမျပရဲတာမဟုတ္ဘူးကြ။ ျပစရာ မ်က္ႏွာကို မရွိေတာ့တာ။ "အရွက္နဲ႔ လူလုပ္တယ္" ဆိုတဲ့ စကားရွိတယ္ေလ။ စစ္အဆိုးရမွာ အရွက္ဆိုတာ မရွိမွေတာ့ သူတို႔ဟာ လူ ပီသေအာင္ မလုပ္တတ္၊ မကိုင္တတ္ေတာ့ဘူး။ Nitric Acid ေဇယ်ာေသာ္ရဲ႕ ကဗ်ာလိုေပါ့ကြာ..."လူမ်က္ႏွာေပ်ာက္တဲ့ လူသားေတြ" ဆိုတာေလ...။ မင္းလည္း ဖတ္ဖူး၊ ၾကားဖူးမွာပါ...။ ။)
-----------------------------------------------------------------------------------------------
လူမ်က္ႏွာေပ်ာက္တဲ့လူသားေတြ
လူအခ်င္းခ်င္း…..
မီးထက္ၿပင္းတဲ့ထိုးႏွက္မွူေတြ
အခ်စ္ကို၀ယ္စားၾကသူေတြနဲ႕
အခ်စ္ကိုေရာင္းစားၾကသူေတြ
ေစ်းေခၚေနတဲ့ စာရိတၱေတြနဲ ့
ေမတၱာမဲ့တဲ့ႏွလံုးသားေတြ
ဘယ္သူေသေသ …
ငေတမာရင္ၿပီးေရာေပါ့။
ငါတို ့ေခတ္မွာ လူသားေတြဟာ
တေယာက္ရဲ့အတၱအတြက္
တေယာက္က အၿခားတေယာက္ရဲ့
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြကိုရုိက္ခ်ဴိး
အေသြးအသားေတြကို၀ါးမ်ဳိ
အရုိးေတြနဲ ့မီးလံႈ
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ တိုးတိုက္မိၾကေပါ့….။
ငါတို ့ေခတ္မွာ
ကမာၻရဲ့သစၥာနဲ႕
ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ေလာကပါလဟာ
ဘယ္မွာမွရွာမရသလို
အတၱမ်က္မွန္ၿပာေတြတပ္
ေမာဟအေမွာင္တိုက္ထဲတိုး၀င္…..
ဟင္!
လူသားေတြဟာ …..
လူမ်က္ႏွာေတြေပ်ာက္ေနၾကၿပီ။ ။
ေဇယ်ာေသာ္
Generation Wave
၂၇.၆.၀၈
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
အာဇာနည္ဗိမာန္တြင္ က်င္းပေသာ (၆၁) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနား
ျမန္မာဖိုရမ္၊ ဇူလိုင္လ ၂၁ ရက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၏ (၆၁)ႀကိမ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အာဇာနည္ဗိမာန္တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။
အာဇာနည္ေန႔အခမ္းအနားသို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္သိန္းလင္း တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္း ႏွင့္တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ ဂူဗိမာန္တြင္ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ်ျခင္း၊ အေလးျပဳျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ ခ့ဲေၾကာင္းသိရသည္။
ထို႔ေနာက္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ မိသားစုမ်ားသည္ ဂူဗိမာန္မ်ားတြင္ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ် အေလးျပဳကန္ေတာ့ၾကရာ ပထမဆံုးအေနျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဂူဗိမာန္တြင္ သားႀကီး ဦးေအာင္ဆန္းဦးႏွင့္ ဇနီး ေဒၚလဲ့လဲ့ႏြယ္သိန္းတို႔ ကုိယ္စား မိသားစု၀င္တစ္ဦးက လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ်၍ အေလးျပဳကန္ေတာ့ကာ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေ၀ေၾကာင္း သိရသည္။
ထို႔ေနာက္ သခင္ျမ၊ ဦးဘခ်ိဳ၊ မိုင္းပြန္ေစာဘြားႀကီး စပ္စံထြန္း၊ ဦးဘ၀င္း၊ ဦးရာဇာတ္၊ မန္းဘခိုင္၊ ဦးအုန္းေမာင္၊ ရဲေဘာ္ကိုေထြးတို႔၏ မိသားစုမ်ားက အသီးသီး လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ် အေလးျပဳကန္ေတာ့ၾကၿပီး ေမတၱာပို႔ အမွ်ေပးေ၀ၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုအခမ္းနားသို႔ ႏိုင္္ငံျခားသတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္း မီဒီယာမ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
.png){kind=small}
Posts
