INTERVIEW WITH KYAW THU (F. F. S. S)

အကူအညီ လိုအပ္ေန (အင္တာဗ်ဴး)

နန္းေဒဝီ
ၾကာသပေတးေန႔၊ ၾသဂုတ္လ 14 2008 14:17 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

http://www.ffssyangon.com/

(နာေရး ကူညီမႈအသင္း - ရန္ကုန္ ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူႏွင့္ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းခ်က္)

အခမဲ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ေနသည့္အျပင္ ေသဆံုးသူ ဆင္းရဲသားမ်ားအတြက္ပါ အသုဘ ယာဥ္ေမာင္းကာ လုိက္လံ သၿဂဳႋဟ္ေပးေနေသာ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသားေက်ာ္သူ ဥကၠ႒ အျဖစ္ တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) တြင္ အေရးေပၚ အကူအညီမ်ား လိုအပ္ေနသည္ဟု သိရသည္။

အသင္းႀကီးသည္ ရန္ကုန္တုိင္းအတြင္း ေသဆံုးသူ ရာခ်ီရွိသည့္ အေရအတြက္ကို လစဥ္နီးပါး လိုက္လံသၿဂဳႋဟ္ ေပးေနသလုိ၊ သုခ ကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆးခန္းကလည္း ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လူနာေပါင္း ၁၅ဝ ေက်ာ္ကုိ အခမဲ့ ကုသေပးရင္း လည္ပတ္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လာမည့္ႏွစ္ ဇူလုိင္လတြင္ ေဆးခန္းေနရာ ေျပာင္းေရႊ႕ေပးရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ အေဆာက္အဦးသစ္ တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ က်ပ္ေငြသိန္းေပါင္း ၁၂ဝဝ ခန္႔ လိုအပ္ေနသည္ဟု သိရသည္။

အေျခအေနကို သိရွိႏိုင္ရန္အတြက္ အသင္း ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူကို နန္းေဒဝီက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားသည္ကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။

ေမး။ ေနာက္ႏွစ္ ဇူလိုင္လကုန္မွာ ကိုေက်ာ္သူတို႔ရဲ့ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆးခန္းဟာ သကၤန္းကၽြန္းၿမ့ဳိနယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေန ေျပာင္းေရႊ႕ေပးရမယ္လို႔ ၾကားလို႔ပါ။

ေျဖ။ ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ သကၤန္းကၽြန္း ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီး ကိုယ္တိုင္က ေရႊ႕ေပးဖို႔ ေျပာလာတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျမာက္ဒဂုံေျမကြက္မွာ တႏွစ္အတြင္း ၃၁၊ ၇၊ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ေရႊ႕ေပးရမွာ။ က်ေနာ္တို႔ အေဆာက္အဦး ဟုိမွာ ျပန္ေဆာက္ရမယ္။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ပလပ္စတစ္ အမိႈက္ပံု ျဖစ္ေနတယ္။ ေျမက က်ယ္တယ္၊ ၂ ဧက က်ယ္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ကပဲ ခ်ေပးထားတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္႐ုိက္ၿပီး ေဆာက္ရမယ္။ အေဆာက္အဦးအတြက္ အလွဴေငြ လိုအပ္ေနတာပါ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဝင္းေတာ့ ခတ္ထားၿပီးၿပီ။

ေမး။ ဘာေၾကာင့္ ေရႊ႕ခိုင္းတာလဲရွင့္။

ေျဖ။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က သူ႔စာသင္သားေတြ ထပ္ထည့္ဖို႔ လုပ္ေနတာဆိုေတာ့။ ေက်ာင္းက ပရိယတိၱ စာသင္တိုက္ဆိုေတာ့ေလ။ စာသင္သားေတြ ထပ္တိုးခ်ဲ႔ဖို႔ ရွိတယ္ဆိုေတာ့ ေနရာအခက္အခဲ ရွိေနေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရွိေနတဲ့ အတြင္း ေနရာေလး ေရႊ႕ေပးဖို႔ အဲလို ေျပာလာလို႔ပါ။

ေမး။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ နာေရးကူညီမႈအသင္း ဖြင့္ခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။

ေျဖ။ က်ေနာ္တို႔စလုပ္ခဲ့တာ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလကေန စလုပ္ခဲ့တာ ဒီေန႔အထိပါ။

ေမး။ လတ္တေလာ အေရးေပၚ ဘာလိုအပ္လဲရွင့္။

ေျဖ။ က်ေနာ္တို႔ ေလာေလာဆယ္ အေဆာက္အဦး ေဆာက္ဖို႔ အလွဴေငြ လိုအပ္ေနတာပါ။ အေဆာက္အဦးက ႐ုံးအေဆာက္အဦး လိုမယ္။ အလွဴခံဌာန၊ ေဆးခန္းလိုမယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အခမဲ့ ေဆးခန္း (သုခကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆးခန္း) ပါ ေရႊ႕ေပးရမွာမို႔ပါ။ အဲဒီ အေဆာက္အဦးေတြအတြက္ အလွဴေငြ လိုေနတာပါ။ အေဆာက္အဦး မရွိလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။

ေမး။ အေဆာက္အဦးေတြအတြက္ ကုန္က်စရိတ္ ဘယ္ေလာက္ ခန္႔မွန္းထားပါသလဲ။

ေျဖ။ ေဆးခန္းမပါဘဲ ႐ုံးအေဆာက္အဦးပဲဆိုရင္ ျမန္မာက်ပ္ေငြသိန္း ၁၂ဝဝ ေလာက္လိုမယ္။ အေဆာက္အဦးက မရွိရင္ မျဖစ္ပါဘူး။ အဲဒါသာ ၿပီးသြားရင္ေတာ့ ေဆးခန္းေတာ့လည္း ျဖစ္လာမွာပါ။ အဲလို ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ တကယ္ကုခ်င္တဲ့ လူနာေတြ က်ေနာ္တို႔ရွိတဲ့ ေနရာဆီကို အေရာက္လာမွာပါ။

အလွဴရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျပည္တြင္းကေန လွဴေနၾကပါတယ္။ နာေရးအတြက္ဆို နာေရးအတြက္ လွဴတယ္။ ေဆးခန္းအတြက္ဆို ေဆးခန္း၊ အဲလို လွဴၾကတယ္။ အေဆာက္အဦး ေဆာက္မယ္ဆိုတာေတာ့ လူေတြ သိပ္မသိၾကေသးဘူး။ လူေတြသိေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳးစားေနတာပါ။ က်ေနာ္တို႔က နာေရးအတြက္ လွဴရင္ နာအေရးအတြက္ပဲ သံုးတယ္။ ေဆးခန္းအတြက္လွဴရင္ ေဆးခန္းအတြက္ သီးသန္႔ လိုင္းျခားထားေတာ့ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အဲဒီ အခက္အခဲေတြ ရွိေနတာ။

ေမး။ အေဆာက္အဦးအတြက္ အလွဴရွင္ေတြေရာ ေခၚထားတာ မရွိဘူးလား။

ေျဖ။ အခုမွ က်ေနာ္တို႔စၿပီး လုပ္မလို႔ပါ။ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြမွာ တင္ဖို႔လုပ္ေနတာပါ။

ေမး။ အခမဲ့ ကုသေပးတဲ့ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ ေဆးခန္းကို လူနာေတြ အလာမ်ားလား။

ေျဖ။ ေတာ္ေတာ္လာၾကပါတယ္။ တရက္ကို လူနာ ၁၅ဝ ကေန ၂ဝဝ အထိ လာတယ္။ မနက္ပိုင္းကေန စၿပီးေတာ့ ညေနအထိေပါ့။ အားလံုးကို အခမဲ့ ကုသေပးေနပါတယ္။ မ်က္စိခြဲ၊ အ႐ုိးအေၾကာ၊ ကေလးအထူးကု၊ အမ်ဳိးသမီး အထူးကု၊ Ultra sound အခမဲ့ ႐ိုက္ေပးပါတယ္။

ေမး။ နာေရးကူညီမႈအသင္း ျဖစ္လာပံုေလး ေျပာျပပါအံုးရွင့္။

ေျဖ။ က်ေနာ္တို႔ စစခ်င္းေတာ့ အလုပ္အမႈေဆာင္ေတြ အပါအဝင္ ၁၂ ေယာက္၊ ၁၅ ေယာက္ေလာက္နဲ႔ စခဲ့တာပါ။ မႏၱေလး ျဗဟၼစိုရ္အသင္းက နာေရးကို စခဲ့တာ။ က်ေနာ့္အမ်ဳိးသမီး ေဒၚေရႊဇီးကြက္ရဲ့ အေဒၚ ပါတယ္။ သူ႔အေဒၚက ရန္ကုန္မွာလည္း လုပ္ခ်င္ေနတဲ့အခါမွာ ဘဘ ဦးသုခ ကေနၿပီးေတာ့ နာေရးကူညီမႈ အသင္း ဖြဲ႔ရင္ ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘဘအိမ္ သြားၾကၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မတည္ေငြေတြ ထည့္ဝင္ၾကၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ စလုပ္ၾကတာပါ။

ဘဘ ေဆး႐ုံတက္တုန္းက အေမအိုတေယာက္က ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့အတြက္ မိသားစုဝင္ေတြက လာလာၾကည့္တယ္။ တရက္က်ေတာ့ ဆရာဝန္က အေမအိုႀကီးကို အိမ္ျပန္ေခၚသြားေတာ့ အစြမ္းကုန္ ကုၿပီးၿပီ၊ မရေတာ့ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တဲ့ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ မိသားစုဝင္ေတြ ျပန္လာမၾကည့္ေတာ့ဘူး။ မလာတဲ့အဆံုး ေဆး႐ုံကေန ပိုင္ရွင္မဲ့ သၿဂဳႋဟ္လိုက္ရတယ္။ အဲဒီ မိသားစုဝင္ေတြ အေနနဲ႔ အေမအိုအတြက္ ေကၽြးေမြးစရိတ္၊ ကုသစရိတ္၊ သၿဂဳႋဟ္စရိတ္ မတတ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ဒီလို ပစ္ထားခဲ့တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ဘဘ ဦးသုခကေနၿပီးေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ငါတို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ နာေရးကူညီမႈအသင္း ဖြဲ႔မွျဖစ္မယ္။ ဒီ့ျပင္ ဘာသာေတြမွာ ရွိတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ စခဲ့တာပါ။

ေမး။ အလုပ္စလုပ္တုန္းက အခက္အခဲ ျဖစ္တဲ့ဟာမ်ဳိးေလး။

ေျဖ။ တခ်ဳိ႔ဆိုရင္ မေသဘဲနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ေနာက္ခ်င္တာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လမ္း၊ ဘယ္အိမ္မွာလာၿပီး အေလာင္းလာသယ္ပါ ေျပာလို႔ က်ေနာ္တို႔ သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီလူနဲ႔ တိုက္႐ိုက္တိုးတာမ်ဳိး ရွိတယ္။ အဲလို ေနာက္တာမ်ဳိးေတြနဲ႔ ၾကံဳခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သၿဂဳႋင္းလက္မွတ္ဆိုတာကို ေတာင္းတယ္။ အမွတ္စဥ္ေပါ့။ က်န္းမာေရးဌာနကေန ထုတ္ေပးတဲ့ စာ႐ြက္ကို ေတာင္းတယ္။ အဲဒါ မွန္ကန္မွပဲ က်ေနာ္တို႔ သြားေတာ့တယ္။

အခုဆို တေန႔ ၄ဝ ကေန ၄၅ ေလာင္းအထိ လိုက္သၿဂဳႋဟ္ေပးေနရတယ္။ အားလံုး အခမဲ့ ေဆာင္႐ြက္ေပးတာပါ။ ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာမေ႐ြး အကုန္လုပ္ေပးပါတယ္။

ေမး။ အခမဲ့ နာေရးလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ ၇ ႏွစ္ ရွိခဲ့ၿပီဆုိေတာ့ အခက္အခဲဆံုး အရာတခုကုိ ေျပာျပပါလား။

ေျဖ။ အခက္အခဲဆံုး အရာဆိုရင္ အရင္တုန္းကဆိုရင္ ရပ္ကြက္ေတြထဲ ဝင္တယ္ဆိုရင္ ညာဘက္က ေနဝင္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္ဘက္က မထြက္ရဘူး။ အယူသည္းတာေတြ ရွိတာေပါ့ေလ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဘယ္ဘက္ကေန ထြက္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္ဘက္က လူေတြ ေသမဲ့သူေတြ ရွိတယ္ေပါ့ေလ။ အဲလို အယူသည္းတာေတြ ရိွခဲ့တယ္။ အခု အဆင္ေျပသြားပါၿပီ။

ေမး။ နာေရးကူညီမႈအသင္းက အတိုင္းအတာတခုထိ တိုးတက္မႈရွိလာၿပီလို႔ ေျပာႏိုင္ၿပီလားရွင့္။

ေျဖ။ တိုးတက္ပါတယ္။ အမ်ားႀကီး တိုးတက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီကဆိုရင္ အေလာင္း ၄ဝ ပဲ သၿဂဳႋဟ္ေပးခဲ့ရတယ္။ အခု ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီဆိုရင္ အေလာင္း ၁ဝ၅၂ ေလာင္း သၿဂဳႋဟ္ေပးခဲ့ရတယ္။ ကူညီမႈအပိုင္းက ေတာ္ေတာ္ ျမင့္မားလာပါတယ္။

ေမး။ ေနာက္ထပ္ နာေရးကူညီမႈ အသင္းအတြက္ စိန္ေခၚမႈေတြက ဘာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္အုံးမလဲရွင့္။

ေျဖ။ ေနာက္ထပ္ ဘာေတြ ျဖစ္လာအုံးမလဲဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ မသိရေသးပါဘူး။ ဘယ္လို ျဖစ္လာအုံးမယ္ ဆိုတာလည္း မေျပာႏိုင္ေသးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေန၊ ေယာဆရာေတာ္ ေဟာထားတဲ့အတိုင္း၊ ကိုယ္ျပဳေသာ ကံအတိုင္း ကိုယ့္ဆီျပန္လာမယ္ ေျပာတဲ့အတုိင္းပဲ က်ေနာ္တို႔ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ လုပ္ေပးေနပါတယ္။

ေမး။ အခမဲ့ ကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆးခန္းမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့သူ စုစုေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရွိေနလဲ။

ေျဖ။ သူနာျပဳ ဆရာမႀကီး ၂ ေယာက္နဲ႔ နာ့စ္ Nurse ေတြ ၄ ေယာက္ေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဆရာဝန္ေတြ အားလံုးကေတာ့ ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္ လာကုေပးတဲ့သူေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔ မငွားရပါဘူး။ သူတို႔ အသိစိတ္ဓာတ္နဲ႔ သူတို႔ လာကူညီေပးေနတာပါ။

(အင္တာဗ်ဴးကို http://burmese.mizzimaphoto.com/interview/1529-2008-08-14-08-00-58.html မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)

---------------------------------------------------------------------------------------
Website Address of F.F.S.S (Free Funeral Services Society) - http://www.ffssyangon.com/