15 October 2008

PITIFUL YOUTH OF BURMA (POEM)

"ကၽြန္ေတာ္တို႔ အရြယ္ကို..ဖတ္ၾကည့္လိုက္"
ဆြန္း


ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေခတ္လံုးက….ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ပဲ..ပိန္းပိတ္လို႕
ကၽြန္ေတာ္တို႔က….သူရဲေကာင္းေတြ
ကို..ျမန္နိုးကိုးကြယ္တတ္တဲ့..အရြယ္..။

ကၽြန္ေတာ္တို႕……အေလးျပဳရမယ့္..
စံျပပုဂိၢဳလ္..ေတြက..ဘယ္သူလဲ…
ကၽြန္ေတာ္တို႔..ပုခုံးေျပာင္း
ရမယ္ဆိုတဲ့…တိုင္းျပည့္တာ၀န္အတြက္..
ကၽြန္ေတာ္တို႔…မွတ္သားနာယူသင့္
တဲ့….သင္ခန္းစာေတြက..ဘာေတြလဲ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔က..အတုအေယာင္ေတြ
.. ဆို…ရြံရွာမုန္းတီးတတ္တဲ့..အရြယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွလံုးခုန္သံဟာ…
ဖ်တ္လတ္သန္မာေနသေလာက္…
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွလံုးေသြးေတြက..
ပူေႏြးနီရဲေနသေလာက္..
ကၽြန္ေတာ္တို႔..ဦးေႏွာက္ေတြက..
ႏိုးၾကားထက္ျမက္ေနေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္တို႔က..အေပါစား..ေက်ာ
သပ္ႏွစ္သိမ့္မႈေတြကို
(ေရလိုက္ငါးလိုက္..ေရာင့္ရဲတင္း
တိမ္..ေနရတဲ့…)
ခပ္ခပ္ည့ံညံ့..လူငယ္ေတြအျဖစ္…ေ
ခတ္ကို..သင္အံၾကရတယ္……..
တကယ္ေတာ့….
ကၽြန္ေတာ္တို႔က…..အသစ္ေတြကို..
ငတ္မြတ္ေတာင့္တတတ္တဲ့..အရြယ္..။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ..လြပ္လပ္သန္႔စင္
စြာ..မရယ္ေမာဖူးဘူး…
ကၽြန္ေတာ္တို႔..အမွန္တရားနဲ႔…ဆႏ
ၵဆိုတာကို…မတို႔ထိ..ရဲဘူး…
ကၽြန္ေတာ္တို႔…လူ႔အခြင့္အေရး…
အာဟာရကို မျမည္းစမ္းဖူးဘူး….
ကၽြန္ေတာ္တို႔….ေႏြးေထြးလံုၿခံဳစြာ…မခ်မ္းေျမ ႔ဖူးဘူး

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ………
ဒါလုပ္ရင္..ဒါမ်ိဳးျဖစ္လိမ့္မယ္
ဆိုတဲ့..အေၾကာက္တရားေတြနဲ႔…
စိတ္ဓါတ္ခ်ိဳ ႔တဲ့နာေတြသာ..ျပည္ မွည့္ ေယာင္ကိုင္း ေနခဲ့တယ္…။

ကၽြန္ေတာ္တို႔…ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ
ကလည္း....ေသြးေလေျခာက္ျခား…
ကၽြန္ေတာ္တို႔…အိမ္မက္ေတြ….က်ီး
လန္႔စာစားႏိုင္လြန္း…ခဲ့…
ကၽြန္ေတာ္တို႔က…ကိုယ္ပိုင္ကိုယ္
ရည္ကိုယ္ေသြးအတြက္
ဂ်ိဳေသြး..ေလ့က်င့္ခ်င္တဲ့အရြယ္
..

ကၽြန္ေတာ္တို႔..အဘိုးေျပာျပဖူး
တဲ့….ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆိုတာေတာင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔.အေဖ..ေျပာေျပာေ
နတဲ့..ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆိုတာေတာင္
သူရဲေကာင္း ဘလက္ခ္လစ္(Black List) ျဖစ္ေနခဲ့မွေတာ့….
အမွန္တရားကို..ေထာက္ျပေတာင္းဆို
၀ံ့သူေတြ...
အဖ်က္သမား..ျဖစ္ေနၾကမွေတာ့
သံဃာေတာ္ေတြေတာင္…အက်ဥ္းသား...
ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားေတာ့…
ကၽြန္ေတာ္တို႔မျမင္၀ံ့တဲ့……ကၽြ
န္ေတာ္တို႔..ျမင္ကြင္းအားလံုးမွာ..
ယမ္းေငြ႔ ... ေသြးေငြ႔ေတြ……….ေထာင္
းေထာင္းထ……

အား……………..!!!!!!!!!!!!!!!

ကၽြန္တာ္တို႔က…ဖိႏွိပ္ရက္စက္မႈေ
တြအတြက္..အသက္ကို..ဆုတ္ျဖဲခ်င္တဲ့အရြယ္..။

ကၽြန္ေတာ္တို႔…..အေလးျပဳရမယ့္.
.စံျပပုဂၢိဳလ္..က ဘယ္သူလဲ…
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္…
ကၽြန္ေတာ္တို႔..စနစ္အတြက္…
ဘယ္လိုတိုက္စစ္ေတြအသင့္ျပင္ရမလဲ
..
မတရားမႈေတြကို..ဘယ္လိုအံတုတြန္း
လွန္မလဲ…
ကၽြန္ေတာ္တို႔..စိတ္အေပါက္ကေန..
ဘာေတြကို ပစ္ခ်ခဲ့ရမလဲ……
ကၽြန္ေတာ္တို႕..ႏွလံုးသားေမာ္ကြ
န္းမွာ…ဘယ္လိုကမၺည္းထိုးရမလဲ…

ကၽြန္ေတာ္တို႔..သမိုင္းစာအုပ္ေ
တြမွာလဲ…
ဖ်က္ရာ ၊ ျပင္ရာေတြ..ဗရပြ…
ကၽြန္ေတာ္တို႔က….ညာ၀ါးထိန္ခ်န္
သမွ်ကို…အျမစ္ပါ..ေကာ္ထုတ္ခ်င္တဲ့အရြယ္…။

ကၽြန္ေတာ္တို႔က..ႏြားေျခရာကြက္
သာသာ…
အိုင္္ငယ္ေလးထဲမွာ….
စံုးစံုးနစ္ေနၾကရတဲ့…..
အနာဂတ္ေတြပါ……

တျဖည္းျဖည္း..က်ဆင္းလာတဲ့..စိတ္
ခုခံအားနဲ႔……
ကၽြန္ေတာ္တို႔..မနက္ဖန္ေတြက…ေရေ
မ်ာကမ္းတင္..ႏိုင္လြန္းတယ္….။

အင္း…
ကၽြန္ေတာ္တို႔က….
လူႀကီးေတြ ေျပာ သ မွ် ဆို သ မွ်….
                  ေစာင့္ …   စား … ေမွ်ာ္ …ေမာ ….ရ တဲ့..အရြယ္……။        ။


ဆြန္း

1 comment:

Anonymous said...

ကဗ်ာဆရာဆြန္း ဆရာဟာအရမ္းကိုေတာ္ပါတယ္ အဲဒိံလုိကဗ်ာမ်ိုံေတြဟာကြ်န္ေတာ္တုိ႔လိုလူငယ္ေတြ မ်ားမ်ားဖတ္သင္႔တယ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လူငယ္ေတြျဖတ္သန္းခဲ႔ရတဲ႔ပညာေရးစနစ္ဟာအလြန္အင္မတန္မွစပ္ဆုက္ရြန္ရွာဖို႔ေကာင္းပါတယ္ လူငယ္ေတြဟာအနာဂတ္ရဲ႕ၾကယ္ပြင္႔ေလးေတြလို႔ဆိုရင္ ယခုလက္ရွိအုပ္ခ်ုုဳပ္ေနတဲ႔ပုဂၢိလ္ေတြကိုကြ်န္ေတာ္စကား ေလးတခြန္းေျပာလိုက္ပရေစ..မိုံးျမန္ျမန္ခ်ဳပ္ၾကပါေတာ႔မိုး ခ်ဳပ္မွၾကယ္ေလးေတြရဲ႕အလင္းေရာင္ဟာပိုလို႕ေတာက္ပ နိုင္မွာပါဗ်ာ.... AKW