My Village and NayPyiDaw

တို႔ရြာနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္


ယေန႔ အေခၚ  ေနပူ(ျပည္)ေတာ္မွာ
အေဆာက္အအံုႏွင္႔  လမ္းတံတားမ်ား
မ်ားျပားလွစြာ  အခိုင္အမာ
တည္ေဆာက္ထားတာ  လူတိုင္းအသိျဖစ္ပါ၏ ။

ညဘက္ဆိိုလွ်င္  ဓါတ္မီးတိုင္မ်ား
လမ္းေတြတိုင္းမွာ  ထိန္ထိန္လင္းလို႔
ေန႔အခ်ိန္လားေတာင္  ေအာက္ေမ႔ရ၏ ။

ဒါတင္မကေသး  ေနရာတိုင္းမွာ
အမွတ္စဥ္လိုက္  အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ား
ေဆးေရာင္သစ္လြင္  ေရာင္စံုစြာျဖင္႔
ခမ္းနားစြာ  တည္ေဆာက္ထား၏ ။

ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္  ေက်ာင္းသားဦးေရ
ဘယ္ေလာက္ရွိလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ ။

ကၽြန္ေတာ္သိတာေလး  ဖြင္႔ေျပာရရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔နယ္ေလး
ယေန႔ထက္တိုင္ မဖြံျဖိဳးေသး
လမ္းဆိုလွ်င္လည္း
မညီမညာဂမုေတြနဲ႔  ေျမနီလမ္းကေလး
ယခုထက္တိုင္  အထင္ကရရွိေနဆဲပါ ။

ကားစီးလွ်င္လည္း  ဖုန္တေထာင္းေထာင္း
တစ္ခ်က္ေဆာင္႔ရင္  အသက္ေပ်ာက္မလား
ေအာက္ေမ႔ရ၏ ။

ၿမိဳ ႔ထဲမွာလည္း  စာသင္ေက်ာင္းမ်ား
ေဟာင္းႏြမ္းပ်က္စီး  ျပင္သူမရွိ
ဒီအတိုင္းရွိ၏ ။

ဒီလုိအခ်ိန္မွာ  ေနပူ(ျပည္)ေတာ္က
ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ေလာက္  လိုခ်င္မိ၏ ။

ဧရာ၀တီျမစ္ေရ  တိုက္စားမႈေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမိဳ ႔ေလး  တစ္ေန႔တစ္ျခား
ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းလို႔ ေနပါ၏ ။

ဒါကိုလည္္းပဲ  သေကာင့္သားမ်ား
အေရးမစိုက္  ဘယ္သူေသေသ
ငေတမာလွ်င္  ျပီးေရာဆိုျပီး
လုပ္ေဆာင္ေနလား  မသိရပါ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ နယ္ေလး  ဘယ္ခုႏွစ္မွာ
စီမံကိန္းမ်ား  ေပၚလာျပီးေတာ႔
တိုးတက္မွာလဲ  ေမးလိုက္ခ်င္တယ္ ။

ယခုထက္တိုင္   ေနပူ(ျပည္)ေတာ္မွာ
လိုအပ္ေနတာ  သင္းခ်ိဳင္းျဖစ္၏ ။

ေမာင္မင္းၾကီးမ်ား  ေကာင္းေကာင္းစားျပီး
ေသဖို႔ အခ်ိန္မ်ား  ေမ႔ေနျပီလား
သတိေပးလိုက္ခ်င္သည္ ။        ။

ေနျပည္ေတာ္ မွ ေဆးသုတ္သမား

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ေနပူေတာ္မွ အလုပ္သမားေလးတစ္ဦး၏ ကဗ်ာအား ေပးပို႔သူ
ဖိုးရႈပ္ (ဒဂံု အေ၀းသင္) Student