`` တို႔ၿမိဳ႕ေလးရဲ ႔ ရွစ္ေလးလံုး ´´
မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္ဖာသာကို ျပန္ၾကည့္ရင္း
အံကို တင္းတင္းႀကိတ္ျပီး
ပု၀ါနီစည္းထားတဲ့ မ်က္ႏွာ
နက္ဖန္ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ
အဲဒီညက
ငါေသခ်ာမသိပါ ။
ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္ခဲ့
ရဲလည္း ရဲခဲ့
ႏွလံုးေသြးေတြလည္း ပြက္ပြက္ဆူခဲ့ ။
မနက္ ေက်ာင္းတက္လမ္းမွာ
ခါတိုင္းထက္ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ လမ္းမ
ငါ့ အသက္ရွဳသံေတာင္ ငါျပန္ၾကားေနရတယ္ ။
အဲဒီလမ္းမေပၚ
ေန႔လည္ ၁၁ နာရီအေက်ာ္မွာ
သမိုင္း၀င္မယ့္ ေတးသြား
ငါတို႔ ေက်ာင္းသားေတြ
ၿပိဳင္တူ ဟစ္ေၾကြးသံေ၀ခဲ့မယ္လို႔
ေတြးလည္း ေတြးေပရဲ႕
ေသေတာ့မေသခ်ာခဲ့ ။
ဒါေပမဲ့
ငါတို႔ေတြ ဟစ္ေၾကြးခဲ့ၾကတယ္
ဘယ္လိုအႏၱရာယ္ ၾကံဳမယ္မွန္းမသိဘဲ
ပု၀ါနီေလးေတြ စည္းေႏွာင္ဆဲ
ငါတို႔ေက်ာင္းသားေတြ ရဲခဲ႔တယ္။
မိုးသည္းသည္းထဲမွာ
ျခိမ္းေျခာက္လာတဲ့ ေသနတ္သံ က်ည္သံေတြကို ဖယ္ရွား
ၿမိဳ႕သူၿမိဳ ႔သားအေပါင္း ျခံရံလို႔
တို႔ၿမိဳ႕ရဲ ႔ ရွစ္ေလးလံုး ေအာင္ပြဲသံ
မိုးယံကို ခ်ီခဲ႔တယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ဆီကေပါ့ ။ ။
အမည္မသိစာဆို
----------------------------------------
ေပးပို႔သူ - ဖိုးရႈပ္ (ဒဂံု အေ၀းသင္) Student
.png){kind=small}
Posts
No comments:
Post a Comment