"တို႔ဘ၀ တို႔ကမၻာ"
ေရွးေရစက္လား
ခ်ိန္းဆိုမထားဘဲ ေရာက္လာတယ္။
ေနရဥၨရာ
စစ္ပြဲေတြ ရပ္တန္႔ေစတဲ့ တမန္ေတာ္
ေသြးသားထဲက ပြင့္အန္ထြက္လာတဲ့ ေမတၱာတရား
လူႀကီးေတြ သင္ယူရမယ့္ ကေလးငယ္။
လူမွန္း မသိတတ္ခင္
ရင္ခြင္ပိုက္ဘ၀
မိဘေတြနဲ႔ ေလဆန္ ေနဆန္လို႔။
လူ႕ ဘ၀ဆိုတာ
ရဲရင့္သူေတြအတြက္ စစ္ေျမျပင္
သူရဲေဘာေၾကာင္သူေတြအတြက္ သခၤ် ိဳင္း။
ေလျပင္းေတြဆီ ရင္ေကာ့ေခါင္းေမာ့လို႔
ဒုကၡသစၥာကို ျပက္ရယ္ျပဳလို႔
ေလာကလမ္းေပၚ လက္တြဲေလွ်ာက္ၾကမယ္။
ကဗ်ာဆရာ့သမီးဟာ
ေလာကဓံကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရဲရမွာေပါ့
မနက္ျဖန္ကို မေတြးနဲ႔
ဒီေန႔ ဘယ္လိုအသက္ရွင္မလဲ စဥ္းစား
ဖက္ရွင္လွလွနဲ႔
စိတ္လွပေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔
အေတြးအေခၚလည္း လိုေသးတာပဲ ေနရဥၨရာ။
လူတိုင္း ေျပာၾကသလို ေငြက အေရးႀကီးပါတယ္
လူတစ္ေယာက္
ေငြးေက်းကၽြန္ျဖစ္မသြားဖို႔ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။
ေငြေၾကး၀ါဒီေတြ ေျဗာင္းဆန္လို႔
လူစင္စစ္က ၀ံပုေလြျဖစ္သြားၾကတာေတြ
မိတ္ေဆြခ်င္း
ေနာက္ေက်ာဓားထိုးၾကတာေတြ။
မိုးခါးေရေသာက္ၿပီး
႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ ကမၻာ
ငါတို႔ ျဖတ္ေနရတဲ့ ႏွစ္ကာလဟာ
ေခးေအာ့စ္သီ၀ရီနဲ႔။
ငယ္စဥ္က အေမဆံုးမဖူးတဲ့ စကား
ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစနဲ႔။
ကိေလသာ ႀကိဳးမွ်င္ေတြနဲ႔ ပုထုဇဥ္
ေလာကအျမင္နဲ႔ အသက္ရွင္ၾကစို႔။
တရားကို နတ္ေကာင္းေစာင့္သတဲ့
လူေတြကို ေၾကာက္လုိ႔သာ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ေနရရွာ
အမွန္တရားဆိုတာ
လူ႕ေလာကမွာ ရွိေနႏိုင္ပါေသးတယ္ ေနရဥၨရာ။
ေအာင္ရင္ၿငိမ္း
(ေအာင္ရင္ၿငိမ္း၏ "တစ္ကုိယ္ေရ အာသာေျဖျခင္း စာသားမ်ား" စာအုပ္မွ...)
သမီးေလး ေနရဥၨရာေအာင္ရင္ၿငိမ္းသို႔ အမွတ္တရ။
၂၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၀၇
.png){kind=small}
Posts
No comments:
Post a Comment