TRUE LOVE FOR NARGIS SUFFERERS (2)

နာဂစ္ (၉)လျပည့္

စာေပႏွင့္ ပန္းခ်ီအႏုပညာရွင္မ်ား၊ စာအုပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားက နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ေဒသတြင္
မူလတန္းေက်ာင္းေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းၿပီးစီး

(2nd, February, 2009)

-----------------------------------------------------------------------
ကမၸည္းေမာ္ကြန္း

၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂/၃ ရက္ေန႔တြင္ တိုက္ခတ္ခဲ့ေသာ
နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားသည့္
ဖ်ာပံုျမိဳ ႔နယ္၊ က်ံဳကူေက်းရြာအုပ္စု၊ က်ံဳကူ တူးေျမာင္းေက်းရြာရွိ
ဤအမွတ္(၈၈) အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္းကို
စာေပႏွင့္ ပန္းခ်ီအႏုပညာရွင္မ်ား၊ စာအုပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားက
အလ်ားေပ (၉၀)x အနံေပ (၃၀) x အျမင့္(၁၇)ေပရွိ
အုတ္ညွပ္တိုက္ေက်ာင္းေဆာင္၊ လမ္း၊ တံတား၊ အုတ္ေရကန္၊ ေရအိမ္ႏွင့္ ေက်ာင္းၿခံ၀န္းတို႔ကို က်ပ္ေငြသိန္း (၂၆၀)
ကုန္က်ခံ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့ရာ
၂၀၀၉-ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁) ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔တြင္
ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေဆာက္ၿပီးစီး ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။
-----------------------------------------------------------------------





အမွတ္ ၈၈၊ အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္း၊ က်ံဳကူတူးေျမာင္းေက်းရြာ၊ ဖ်ာပံုၿမိဳ ႔နယ္
-----------------------------------------------------------------------

TRUE LOVE FOR NARGIS SUFFERERS (1)
http://bigbbrown.blogspot.com/2008/11/true-love-for-nargis-sufferers_09.html

Ireland MPU 26-1-09 Consultation Meeting News

“ညီညြတ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ျပည္သူ႕လြတ္လပ္ခြင့္မ်ား၊” မာလာဟိုက္ ေၾကညာခ်က္ ၂၆-၂-၀၉

“တစုတစည္းေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈတရပ္ႏွင့္ တူညီေသာဘံုရည္မွန္းခ်က္ကို ေဖၚေဆာင္ရန္ ဘက္ေပါင္းစံု ေပါင္းစည္းထားသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္တရပ္ ၀ိုင္း၀န္း အေကာင္အထည္ေဖၚမည္”

• ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအဖြဲ႕ (MPU)၏ စတုတၴအၾကိမ္ေျမာက္ ညီလာခံအျပီး၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားညြန္႕ေပါင္းအစိုးရအဖြဲ႕(NCGUB) သည္ ၂၄-၂-၀၉ မွ ၂၆-၁-၀၉ ေန႕အထိ ေအာက္တြင္ ေဖၚျပထားသည့္ တိုင္းရင္းသား၊ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူမွဳေရးအဖြဲ႕ အစည္းအသီးသီးတို႕အပါအ၀င္ ေလ့လာသူမ်ား အားလည္း ဖိတ္ၾကားလ်က္ အိုင္ယာလန္ႏိုင္ငံ၊ မယ္လဟိုက္၊ ဂရင္းဟိုတယ္တြင္ “က်ယ္ျပန္႕ေသာ ညွိႏႈိင္း တိုင္ပင္မႈအစည္းအေ၀းၾကီး” တရပ္ကို က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။
• ယင္းညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈအတြင္း ညီညြတ္ေရးႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈအေပၚ အႀကံဳစဖူး အဆိုးျမင္မႈမ်ားႏွင့္ ေ၀ဖန္မႈမ်ားထြက္ေပၚေနသည့္ကာလအတြင္း က်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
• အဆံုးတြင္မူ “တစုတစည္းေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈတရပ္ႏွင့္ တူညီေသာ ဘံုရည္မွန္းခ်က္ကို ေဖၚေဆာင္ရန္ ဘက္ေပါင္းစံု ေပါင္းစည္းထားသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္တရပ္ ေဖၚေဆာင္ရန္ ၀ိုင္း၀န္း အေကာင္အထည္ေဖၚမည္”ဆိုသည္ကို အားလံုးက သေဘာတူညီၾကေပသည္။

“ညီညြတ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ျပည္သူ႕လြတ္လပ္ခြင့္မ်ား၊”
မာလာဟိုက္ ေၾကညာခ်က္
၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၂၆) ရက္

၁။ ေအာက္တြင္ ေဖၚျပထားကုန္ေသာ က်ေနာ္တို႕ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေနႏွင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၂၄ မွ ၂၆ ရက္ေန႕အထိ အိုင္ယာလန္ႏိုင္ငံ (မာလာဟိုက္)တြင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းပြဲျဖစ္ေျမာက္ရန္ အေထာက္ကူေပးေသာ ဗားမား-အက္ရွင္းအိုင္ယာလန္ (Burma Action Ireland) ႏွင့္ အိုင္ယာလန္ သမၼတႏိုင္ငံအစိုးရတို႕၏ ေစတနာႏွင့္ ေထာက္ပံ့မႈအတြက္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲွ ေက်းဇူးတင္ရွိၾကသည္။

၂။ မည္မွ်ပင္ ႀကီးမားဆိုး၀ါးေသာ အႏၱရာယ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ ေနရေစကာမူ ျမန္မာျပည္သူ လူထု လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားရရွိေစရန္ အႏၲရာယ္ အသြယ္သြယ္ကို ရင္ဆိုင္ အန္တုလ်က္ စိတ္ဓာတ္ႀကံ႕ခိုင္မႈႏွင့္ မဆုတ္မနစ္ေသာ လံု႕လ၀ီရိယႏွင့္ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾက ကုန္ေသာ ျပည္တြင္းမွ ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းမ်ားအား ေလးစားဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။

၃။ ျပည္သူ႕လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈေတြေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္ၿပီး၊ အမ်ားစုသည္ ျပင္းထန္ ၾကမ္းတမ္းလွေသာ ေထာင္တြင္း အေျခအေနတြင္ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ား ဆက္လက္ ခံစားေနၾကရကုန္ေသာ သတၱိေျပာင္ေျမာက္လွသည့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႕၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားလံုးကို ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳပါေၾကာင္း အေလးအနက္ ေဖာ္ျပလိုပါသည္။

၄။ (၈၈) မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ရွမ္းအမ်ဳိးသားမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ဦးခြန္ထြန္းဦး အပါအ၀င္ အဖမ္းအဆီးခံ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ NLD ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ဦးတင္ဦးတို႕ႏွင့္တကြ၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ဒီမိုကေရစီေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုး ႃခြင္းခ်က္မရွိ ခ်က္ခ်င္းလြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ေဆာင္က်ဥ္းေပးပါရန္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းအား ေတာင္းဆိုသည္။

၅။ ျမန္မာ့အေရး ေထာက္ခံအုပ္စုမ်ား၊ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ (အင္စတီက်ဳ)မ်ား အားလံုးတို႕၏ မဆုပ္အနစ္ေသာ ကူညီ ေထာက္ပံ့ကုညီမႈမ်ားအတြက္လည္း ကြ်ႏ္ုပ္တို႕ အေလးအနက္ တန္ဖိုးထားအပ္ပါသည္။

၆။ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ တဖက္သတ္ ေရးဆြဲထားေသာ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကို အေျခခံလ်က္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲတရပ္က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားၿပီး ႏိုင္ငံကို စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ျဖင့္ တရား၀င္အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေရးႀကိဳးစားေနျခင္းျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေသေရးရွင္ေရး အၾကပ္အတည္းသို႕ ေရာက္ရွိေနေပသည္။

၇။ ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႕အားလံုးသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ စစ္တပ္က အဆိုတင္သြင္းခဲ့ေသာ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒအား လံုး၀လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေၾကညာလိုက္ပါသည္။ အေျခအေနဆိုးအား ျပဳျပင္ရန္ အခြင့္အလမ္းႏွင့္ အခ်ိန္ က်န္ရွိေနဆဲျဖစ္ရာ၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႕သည္ တိုင္းျပည္ အက်ဳိးအတြက္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုႏွင့္ တညီတညြတ္တည္း ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ သႏၷိ႒ာန္ႏွင့္ နားလည္မႈ မ်ား ရရွိခဲ့ၾကေပသည္။

၈။ ကၽြႏ္ုပ္တို႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဖက္ဒရယ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ တည္ေဆာက္ရန္ ဟူသည့္ ဘံုရည္ မွန္းခ်က္မ်ားကို ေဖၚေဆာင္ရန္ ညီညြတ္ေသာေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္ အားလံုးပါ၀င္သည့္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္ တရပ္အတြက္ လက္တြဲရြက္ေဆာင္ၾကရန္ သေဘာတူညီၾကပါသည္။

၁) ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားညြန္႕ေပါင္းအစိုးရ NCGUB
၂) ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအဖြဲ႕ MPU
၃) ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း - ျမန္မာႏိုင္ငံ AAPP
၄) ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး ABSDF
၅) ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ကေနဒါမိတ္ေဆြမ်ား CFOB
၆) တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားေကာင္စီ (ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ) ENC
၇) ျမန္မာျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ FBF
၈) ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကရက္တစ္ အင္အားစု FDB
၉) သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ IBMO
၁၀) အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) NLD/LA
၁၁) ျမန္မာႏိုင္ငံေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား ကြန္ဂရက္ SYCB
၁၂) အမ်ဳိးသမီးမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ျမန္မာႏိုင္ငံ) WLB

ျပန္ၾကားေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီးဌာန
ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားညြန္႕ေပါင္းအစိုးရ

EXPLANATION BY TINT SWE

ရွင္းျပီးရင္း ရွင္းေနရသည့္ ရွင္းေနခဲ့သည့္ကိစၥ

- တင့္ေဆြ -

ေဖေဖာ္၀ါရီလထုတ္ ေခတ္ၿပိဳင္ဂ်ာနယ္တြင္ “စစ္အစိုးရဆန္႔က်င္ဖို႔ မဲခြဲဆံုးျဖတ္တာ သင့္ေတာ္ပါရဲ႕လား” “ရွင္းျပဖုိ႔လိုအပ္သည္”ဟု ဆိုထားသျဖင့္ ရွင္းပါမည္။ ရွင္းလည္း ရွင္းျပီးသားပါ။ ခက္သည္က ရွင္းထားျပီးအခ်က္ကိုလည္း ရွင္းပံုမေပၚျဖစ္ေနလို႕၊ ထပ္ျပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းၾကီး ရွင္းျပရပါေတာ့မည္။

(၁) မဲဆြယ္ မဲ၀ယ္ ဇာတ္လမ္းဆိုတာ မရွိပါေၾကာင္း၊ တာ၀န္ရွိအဖြဲ႕အစည္းၾကီးႏွစ္ခုမွ ပူးတြဲအစည္းအေ၀း ျပဳလုပ္ျပီးသကာလ၊ ၂-၂-၀၉ ေန႕က ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ခဲ့ျပီးပါျပီ။ ထပ္ကြန္႕လာျခင္းမွာ မဟုတ္တမ္းတရား စြပ္စြဲခံရသူမ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ထပ္ခါထပ္ခါ ေစာ္ကားရာက်ေနပါသည္။ အလုပ္ေတြက တေလွၾကီးရွိေနေသာေၾကာင့္ သူတို႕ မရွင္းအားၾကပါ။

(၂) ယခင္က ကုလေနရာအေရးကို (ဒပ္ဗလင္)မေရာက္မီအထိ (မဲေဆာက္)အေျခစိုက္ႏွင့္ (၀ါရွင္တန္) အေျခစိုက္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသာ ထဲထဲ၀င္၀င္၊ ေလးေလးနက္နက္ ေလ့လာ၊ ေဆြးေႏြး၊ ေဆာင္ရြက္ေနခဲ့ၾကပါသည္။ ညီလာခံေရာက္ေသာအခါ အားလံုးေသာကုိယ္စားလွယ္မ်ားသည္ ယင္းပုဂၢိဳလ္တို႕၏ အျပန္အလွန္ တင္ျပခ်က္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ တေလးတစား၊ ရင္တမမ ေပးပို႕လာၾကသည့္ အၾကံျပဳစာမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ အေလးအနက္၊ အျပန္အလွန္၊ သံုးသပ္ေဆြးေႏြးႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးရရွိၾကကာ ပိုမိုသင့္ျမတ္ေသာ အဆံုးအျဖတ္ကို ရရွိေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သြားပါသည္။ သဘာ၀က်က် ျဖစ္ရသည့္ အျဖစ္ပါ။ (ပရီဂ်ဴးဒစ္)မရွိပဲ ဆံုးျဖတ္ၾကသူက အမ်ားဆံုးျဖစ္၍ အေျဖက အဲလိုသာျဖစ္လာပါသည္။ အဆံုးမွာေတာ့ အားလံုးကေန လြတ္လပ္ေသာဆႏၵနဲ႕မဲေပးခဲ့ၾကသည္ဟု အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ပါသည္။

(၃) “(ကမ္ပိန္း)တခုအတြက္ ညီလာခံႀကီးက်င္းပၿပီး မဲခြဲရသည္”မွာ မဟုတ္ေရးခ်ပါ ခင္ဗ်ား။ ယင္းကိစၥမွာ (အာဂ်င္ဒါ) တခုမွ်သာျဖစ္ပါသည္။ ညီလာခံသည္ ေလးႏွစ္တၾကိမ္ က်င္းပျမဲျဖစ္ရာ၊ ညီလာခံတိုင္းဆိုသလို (ေဟာ့တ္-အစ္ရွဴး) ရွိတတ္ပါသည္။ ေလးႏွစ္အတြင္း အထူးအစည္းအေ၀းမ်ားမွာလည္း ထို႔အတူရွိပါသည္။

· ၁၉၉၅ ညီလာခံသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ ဦးစြာပဌမ လြတ္လာရသည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ခဲ့သည္။

· ၁၉၉၈ (ဆစ္ဒနီ)မွာ (ဆန္ရွင္)အေရးက (ေဟာ့)ျဖစ္ပါသည္။

· ၁၉၉၉ (ဘာလင္)တြင္ (ဒိုနာ-ဒရြတ္ဗင္း)မွသည္ ကိုယ္ပိုင္ ေလးေခ်ာင္းေထာက္ဗ်ဴဟာကို စတင္သည္၊ (အင္-အာရ္-ပီ)အား အစပ်ိဳးေစသည္၊

· ၂၀၀၀ ဒပ္ဗလင္တြင္ (စီအာပီပီ)ႏွင့္ (ရာဇာလီ)တို႕အား အာရံုစိုက္ခဲ့သည္။

· ၂၀၀၁ (ဘရပ္ဆဲလ္)တြင္ (အင္ပီ)မ်ား အရည္အေသြးျမွင့္တင္ေရး၊ (အီး-ဘီ-အို)ရံုး၊ (ဒီ-ဗြီ-ဘီ)၊

· ၂၀၀၃ (ဗြန္မားစဗစ္)မွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုတို႕၏ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္အား အေလးအနက္ျပဳျခင္း၊ ႏိုင္ငံတကာေရာက္ (စီဗယ္လ္-ဆိုဆိုင္ရ္တီ)တို႕၏ (ကင့္ပိန္း)မ်ား၊

· ၂၀၀၃ (ဆစ္ဒနီ)မွာ (ဒီပဲယင္း)အေရးက လႊမ္းမိုးခဲ့သည္။

· ၂၀၀၄ ၀ါရွင္တန္၊ (ေက-အင္-ယူ)အပစ္ရပ္စကားေျပာျခင္း၊ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးပ်က္သုဥ္းျခင္း၊

· ၂၀၀၆ အီတလီ၊ (တူရိန္)တြင္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေရးက်ခဲ့ပါသည္။

(၄) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေၾကာင္းမပါဟု ေလ့လာသူက ဆိုျပန္ပါသည္။ မွားျပန္ပါျပီ၊ အမွားၾကီးပါ။ ညီလာခံတေလွ်ာက္လံုး (ဗီဒီယို)မွတ္တမ္းတင္ပါသည္။ အတြင္းစည္းအတြက္ပါ။ အသံဖိုင္ ထုတ္ျပဘို႕အထိ လိုမည္မထင္ပါ။ တခုသက္ေသျပပါမည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕၏ ၾကညာခ်က္တြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လြတ္ေျမာက္ေရးကို ထိပ္ကေရးထားပါသည္။ ညီလာခံအျပီးက်င္းပေသာ တိုင္ပင္ညွိႏိႈင္းပြဲ၏ ေၾကညာခ်က္ “Unity for Democracy and Civil Liberties” တြင္လည္း ကြ်ႏ္ုပ္တို႕၏ေခါင္းေဆာင္မ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးကို အေလးထားခဲ့ပါသည္။ တပတ္အတြင္းပင္ ေဒၚစုကုိယ္တိုင္ (ဂန္ဘာရီ)အား အနိမ့္ဆံုးသိသာျမင္သာသည့္ အေျပာင္းအလဲသည္ ယင္းအေရးဟု ဆိုလိုက္ပါျပီ။ ယင္းသတင္းထြက္မည့္ေန႕ကပင္ အိႏၵိယမွာ ထိုအေရးအတြက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါသည္။ တိုက္ဆိုင္တာမဟုတ္ပါ။ ေဒၚစုအား လူၾကားေကာင္းေအာင္ နာမည္ထုတ္ေအာ္ေနသည္ထက္ သူ႕ရပ္တည္ခ်က္ႏွင့္အညီ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ေလးစာတာပါ။ တခုေျပာပါရေစ အမတ္တိုင္းက (အင္ဂ်ီအို)ေဒၚလာမစားပါ။

(၅) “စစ္အစိုးရတုိက္သည့္ကိစၥကုိ တုိက္မည့္သူႏွင့္ မတုိက္မည့္သူဟူ၍ မဲခြဲဆုံးျဖတ္ၾကသည္” မဟုတ္ပါ။ “ဟုတ္သည္ဟု ထင္ျခင္း”အား အံ့ၾသရပါေတာ့သည္။ Credentials Challenge အေရးကို အေပၚယံကေလး ၾကည့္ပါက ယင္းသို႕သာျမင္ႏိုင္သည္က မဆန္းပါ။ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ေလ့လာဆန္းစစ္ၾကသည္မွာ အတိမ္-အနက္၊ အေလး-အေပါ့၊ အက်ဥ္း-အက်ယ္၊ အလား-အလာ၊ မ်ားစြာမ်ားစြာ ျပည့္စံုသေလာက္ရွိျပီးမွ ဆံုးျဖတ္ၾကခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မဲခြဲလိုသူမ်ားရွိသကဲ့သို႕ (ကြန္ဆင္းဇပ္စ္) ရွာလိုသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ “ဒီလက္နက္ဟာ ဒီေနရာနဲ႕ေတာ္မလာ၊ မေတာ္လား”ဟု အခ်င္မ်ားျခင္းထက္ တျပားမွမပိုပါ။ မဲသည္ အဆိုတခုကိုသာခြဲျပီး လူကိုမခြဲပါ။ လက္တြဲလုပ္ခ်င္စိတ္ကို ဖ်က္မျပစ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕မွာ မဲခြဲျခင္းအလုပ္ေတြ မ်ားစြာရွိခဲ့ျပီး၊ မ်ားစြာလည္းရွိပါဦးမည္။ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ား။

မေကာင္းသည့္စနစ္အား အမတ္ေတြက မတိုက္ခ်င္ၾကဟု ရိုးစြပ္မႈႈသည္ ရိုးသားပါ၏ေလာ။ ထို႕ေၾကာင့္ “ရန္သူလည္းအားရ၊ ကုိယ့္ကုန္လည္းေရာင္းရေအာင္” အမတ္ေတြအပါအ၀င္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို တိုက္ေနသူမ်ားအား ဟိုဖက္ကလွည့္ အပုတ္ခ်၊ ဒီဘက္က လွည့္သေရာ္ေနျခင္းမ်ားအား ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ၾကရန္ အႏူးအညႊတ္ေမတၲာရပ္ခံပါသည္။

တင့္ေဆြ

၄-၂-၀၉

please FORGIVE US, MOTHER

Photo- March 8, 2008 (AP Photo/Myanmar News Agency, HO, File)

` ခြင့္လြတ္ပါ အေမ....... ´

* အေမ.. သားသူငယ္ခ်င္ေတြနဲ႔
သားတို႔လူမ်ိဳးေတြ အတြက္..
သားကိုအခ်ိန္နည္းနည္းေပးပါ...။

*သားအရြယ္ေရာက္ၿပီ ဆိုေတာ့
သားတို႔ဘ၀အတြက္ အကိုင္းအခက္
တစ္ခုကို လီွးထုတ္ၿပီး.....
အေမရဲ႕..အိမ္ေရွ႕လမ္းမေပၚမွာ
စိုက္ထူခ်င္တယ္........။

*သားအရြယ္မေရာက္ခင္
သားတို႔ႏိုင္ငံတစ္ခု..
ကမၻာTV ဖန္လ္သားျပင္မွာ
ေနရာတစ္ခုနဲ႔ ဂုဏ္ရွိေစဖို႔....
ကမၻာေလာကႀကီးက ထည့္ေပးလိုက္တဲ့
သား၀ိညာဥ္ကို စေတးလိုက္ျပီ......အေမ...။

* အေမ...သားတို႔ဘ၀...
သားတို႔ႏိုင္ငံ...
ဒုကၡပင္လယ္ ေက်ာက္မီးေသြးႏွယ္
အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္
က်ေရာက္ခဲ့ရတယ္....။

*ဒီစနစ္ ဒီအျဖစ္ေတြက
လႊတ္ေျမာက္ဖို႔
အေမနဲ႔ေ၀း....ရြာနဲ႔ေ၀းစြာ
ေနၾကရတဲ့ သားတို႔ဘ၀...
ၾကယ္ေတြက မ်က္ေတာင္ခတ္လို႔
ၾကည့္ေနၾကတယ္ ..အေမ....။

*မျပီးဆံုးေသးတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္
က်ဆံုးဖို႔အေရး...
သားတို႔ႏွလုံသား...
၀ိညာဥ္ခႏၶာ စေတးလိုက္ဖို႔
သားတို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကၿပီ ..အေမ...။

*အာဏာရွင္စနစ္ က်ဆံုးတဲ့တစ္ေန႔..
ေလာကအလယ္မွာ...
သားတို႔....ေရႊျမန္မာ..
ၿပံဳးေပ်ာ္ပီတီ...ကမၻာကၾကည့္
အဲဒီအထိ သားတို႔ တိုက္ပြဲ၀င္ရမယ္......အေမ..။

*ကမၻာ့အလယ္မွာ ဒါျမန္မာေဟ့လို႕
ဟစ္ေအာ္ႏိုင္တဲ့တစ္ေန႕ .....
အေမ့သားရဲ ႔ ၿပံဳးေပ်ာ္မႈေတြနဲ႕ အတူ......
အေမ့ ရင္ခြင္မွာ သားျပန္လည္လို႔
အိပ္စက္မွာပါ...အေမ...။ ။

-လႈိင္မင္း

Unity for Democracy and Civil Liberties

· Following the 4th Congress of (MPU), (NCGUB) Cabinet had a broad consultation meeting from 24th to 26th January 2009 at Grand Hotel, Malahide, Ireland inviting the following Ethnic, Democracy and Civil Society organizations and observers.

· The conference took place in midst of unprecedented pessimism and criticism notably unity and leadership question in the Movement for democracy in Burma.

· All agreed to pledge to work toward a unified leadership with an integrated action plan to achieve common objectives.

“Unity for Democracy and Civil Liberties”

Malahide Declaration

26 January 2009

1. We, the organizations listed below, wish to express our profound thanks to the Government of the Republic of Ireland and Burma Action Ireland for their generous and kind support which has enabled us to meet here in Malahide, Ireland, from 24 to 26 January 2009.

2. We wish to express our deep appreciation and highest regards to the "Heroes of Democracy" in our country who continue to struggle with perseverance and determination to bring fundamental rights and freedom to the people of Burma in spite of the extreme risks involved.

3. We also wish to salute our courageous colleagues, many of whom have lost their lives and those who continue to languish in prison under harsh conditions, because of their efforts for democracy and civil liberties.

4. We call on the international community to help secure the immediate and unconditional release of all political prisoners, including detained elected representatives, NLD leaders U Tin Oo and Daw Aung San Suu Kyi, ethnic and democracy leaders, including Shan Nationalities League for Democracy Chairman U Khun Tun Oo, and leading members of the 88 Generation Students.

5. We are deeply appreciative of all Burma support groups, NGOs, and institutions which have tirelessly been extending assistance to the Burmese democracy movement and working for democracy in our country.

6. Burma is entering a critical period as the Burmese generals are trying to legitimize military rule in the country on the basis of a unilaterally written constitution and through elections scheduled in 2010.

7. We, therefore, unequivocally declare that we cannot accept the military sponsored constitution of 2008 in its current form. There is still time and opportunities are still available to correct the situation. We unanimously agree to pursue whatever options are available with determination and understanding in the interests of the nation.

8. We are committed to develop a unified leadership with an integrated action plan to achieve common objectives of establishing democracy and federalism in Burma.

1) NCGUB (National Coalition Government of the Union of Burma)
2) MPU (Members of Parliament Union)
3) AAPP (Assistance Association for Political Prisoners)
4) ABSDF (All Burma Students' Democratic Front)
5) CFOB (Canadian Friends of Burma)
6) ENC (Ethnic Nationalities Council)
7) FBF (Free Burma Federation)
8) FDB (Forum for Democracy in Burma)
9) IBMO (International Burmese Monks Organization)
10) NLD/LA (National League for Democracy/Liberated Area)
11) SYCB (Students and Youth Congress of Burma)
12) WLB (Women's League of Burma)

Ministry of Information and Public Relations
NCGUB

NCGUB+MPU (Joint Statement regarding to the 4th MPU Congress)

NCGUB-MPU

Publish at Scribd or explore others: Reports Academic Work Politics

PRAYERS (Poem from Patauk Pwint Thit Magazine)

“ နေမာေတ ”

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေငြလမင္း
စစ္ငပုပ္အိမ္ အာခံတြင္း
လြတ္ကင္းပ၀င္း လင္းေစေသာ္။

- ေမာင္ေသြးခၽြန္

(“ပိေတာက္ပြင့္သစ္”၊ အမွတ္ (၂၂)၊ ဇန္န၀ါရီလ၊ ၂၀၀၉ ထုတ္ (ျမသန္းတင့္မ်က္ႏွာဖံုးႏွင့္) စာေပအႏုပညာမဂၢဇင္း ကဗ်ာက႑မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
ဤကဗ်ာအတြက္ ဆရာေမာင္ေသြးခၽြန္အား အေလးျပဳဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။)

100th Anniversary U Thant (2)

100th Anniversary U Thant

“ဗမာ့ဦးသန္႔ ကို အာဏာရွင္ေန၀င္း ဘာေၾကာင့္”

အေတြးအျမင္၊ အမွတ္(၂၀၂)၊ ၂၀၀၈၊ ဇန္န၀ါရီလထုတ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၅၃-၅၇ မွ “အေတြးအျမင္ အထူးေဆာင္းပါး” (ျမန္မာ့လူခၽြန္လူမြန္မ်ား) က႑မွ ဦးသက္ထြန္း (အၿငိမ္းစားသံအမတ္ႀကီး) ေရး “ဦးသန္႔” ေဆာင္းပါးအား ကူးယူေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။

ဦးသန္႔

Cover of Myanmar Thit Magazine - No. (4), Jan, 009

ဗမာစစ္အဆိုးရ စာေပ ဆင္ဆာမွာ အခါခါ အစစ္ခံ၊ အရစ္ခံရၿပီး အၾကာႀကီးတစ္ေနရတဲ့ ျမန္မာသစ္ ထြက္ရွိပါၿပီ

ထြက္ရွိလာတဲ့ ျမန္မာသစ္ ရသစံုမဂၢဇင္းအမွတ္(၄)၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၀၉ (၁၃၇၀ ခုႏွစ္၊ ျပာသိုလ)ရဲ႕ မ်က္ႏွာဖံုးေပၚမွာေတာ့ ကုလသမဂၢတံဆိပ္ႀကီးနဲ႔ ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသန္႔ရဲ႕ အဆိုအမိန္႔တစ္ခုကို ပူးတြဲေဖာ္ျပထားပါတယ္။

``မယဥ္ေက်းေသးတဲ့ ႏိုင္ငံသားခ်င္း
ဘယ္ေလာက္ပဲ ကြဲလြဲခ်က္ေတြရွိေနပါေစ
ယဥ္ေက်းၿပီးျဖစ္တဲ့ အာရွတိုက္သားတစ္ေယာက္ဟာ
ယဥ္ေက်းၿပီးျဖစ္တဲ့ ဥေရာပတိုက္သားနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
အေမရိကန္တစ္ေယာက္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘာမွမတူညီစရာ၊ ကြဲလြဲစရာ မရွိႏိုင္ပါဘူး။´´

ဦးသန္႔ (၁၉၀၉ - ၂၀၀၉)
Mr. United Nations

-------------------------------------------------------------------------------

RELATED NEWS LINK

ဦးသန္႔ အဆိုအမိန္႔ မ်က္ႏွာဖံုးတြင္ ပါရွိသည့္ ျမန္မာသစ္ မဂၢဇင္း ထုတ္ေ၀ခြင့္ မက်ေသး (မဇၩိမ)

http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/2219-2009-01-05-13-27-07.html

Return of Lay Phyu - First Alpine-IC Music Show at Mandalay

စင္ေပၚျပန္တက္ခဲ့တဲ့ ေလးျဖဴ ႏွင့္ မႏၱေလးက Iron Cross စတိတ္ရိႈးပြဲ

(ဇန္န၀ါရီ ၂၄-၂၅၊ ၂၀၀၉)

Return Of Lay Phyu

ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္ အဆိုေတာ္ ေလးျဖဴသည္ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွန္း အေသအခ်ာမသိရဘဲ 'ကၽြန္ေတာ္ စတိတ္ရႈိးမဆုိေတာ့ပါဘူး' ဟုဆိုကာ စတိတ္ရိႈးေလာကမွ (၃) ႏွစ္ခန္႔ ေပ်ာက္ကြယ္ေနခဲ့ၿပီး သီခ်င္းေခြမ်ားထုတ္လုပ္၍သာ သူ၏ ခ်စ္ေသာ ပရိသတ္မ်ားကို ေဖ်ာ္ေျဖေနခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂-၃ ရက္ နာဂစ္မုန္တိုင္းႀကီးအၿပီးမွာေတာ့ လူသားခ်င္းစာနာသည့္ ပရဟိတစိတ္ဓာတ္၏ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္ အဆိုေတာ္ေလးျဖဴသည္ စင္ေပၚျပန္တက္ခဲ့သည္။ ေလးျဖဴႏွင့္ Iron Cross ေတးဂီတအဖြဲ႕သားမ်ားက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ- ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ နာဂစ္ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ရန္ပံုေငြ စတိတ္ရိႈးပြဲႀကီးကို (၂)ရက္တိုင္တိုင္က်င္းပၿပီး နာဂစ္ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ရန္ပံုေငြ က်ပ္သိန္း (၁၈၀၀)ခန္႔ ေကာက္ခံေပးခဲ့သည္။

ထိုမွ ၿပီးေနာက္ပိုင္း အဆိုေတာ္ေလးျဖဴ စတိတ္ရိႈး ဆက္ဆိုမဆို ပေဟဠိကို ပရိသတ္က ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ရာ Alpine ေသာက္ေရသန္ ႔(လြယ္ဟိန္းကုမၸဏီ)၏ ပံ့ပိုးမႈျဖင့္ အဆိုေတာ္ေလးျဖဴ စင္ေပၚျပန္တက္မည္ဟူေသာ သတင္းမ်ား ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ပါလာေတာ့မွ ေလးျဖဴစတိတ္ရိႈးဆိုသည္ကို ၾကည့္ခ်င္ေသာ ပရိသတ္မ်ား ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

သတင္းမ်ားအရ အဆိုေတာ္ေလးျဖဴသည္ ၂၀၀၉၊ ဇန္န၀ါရီလမွ ၂၀၁၀ ဇန္န၀ါရီလ အထိ ဗမာျပည္ ၿမိဳ႕အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ Alpine Music Tour စတိတ္ရႈိးပြဲမ်ားကို အျခား IC ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားႏွင့္အတူ ဆင္ႏႊဲမည္ဟု သိရသည္။ ဇန္န၀ါရီၿပီးေနာက္ပိုင္း စတိတ္ရိႈး ဆက္ဆိုမဆို မေသခ်ာေသးေပ။

First Show at Mandalay

ပထမဆံုး Alpine Music Tour အေနျဖင့္ ၂၀၀၉၊ ဇန္န၀ါရီ ၂၄+၂၅ ရက္ညမ်ားတြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ ဆီဒိုးနားဟိုတယ္ ေရကူးကန္ နံေဘး၌ က်င္းပသြားေၾကာင္း သိရသည္။ ေလးျဖဴႏွင့္ အတူ အငဲ၊ မ်ိဳးႀကီး၊ ၀ိုင္၀ိုင္း၊ R ဇာနည္၊ ေနာေနာ္ တို႔က Iron Cross Band ႏွင့္အတူ မႏၱေလး ပရိသတ္ကို ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့သည္။

လက္မွတ္ေစ်းႀကီးလြန္းတယ္

ေလးျဖဴႏွင့္ IC စတိတ္ရိႈးကို ၾကည့္ခ်င္သည့္ မႏၱေလးပရိသတ္မ်ားအတြက္ အဓိက အဟန္႔အတားမွာ ႀကီးမားလွသည့္ ေစ်းႏႈန္း (၃၀၀၀၀၊ ၂၀၀၀၀၊ ၁၂၀၀၀ က်ပ္) ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တတ္ႏိုင္သူမ်ားကေတာ့ အၿပံဳးမပ်က္ဘဲ ဆီဒိုးနားပြဲကို လာၾကည့္ၾကသည္။ ဆီဒိုးနားဟိုတယ္ေရွ႕ စတိတ္ရိႈး၀င္ေပါက္၌ ေမွာင္ခိုလက္မွတ္ေရာင္းသူမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

(အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုတြင္ ေလးျဖဴက မႏၱေလး၌ သီခ်င္းဆိုရမည္ဆိုလွ်င္ `ဗထူးကြင္းဆို ရွယ္ပဲေနာ္´ ဟု ေျဖဆိုဖူးသည္။ ၾကားသိရေသာ သတင္းမ်ားအရ စစ္အဆိုးရက ဗထူးကြင္းတြင္ က်င္းပခြင့္မေပးေၾကာင္း သိရသည္။ ဗထူးကြင္းတြင္ ပရိသတ္အမ်ားအျပားဆန္႔ေသာေၾကာင့္ လက္မွတ္ေစ်းႏႈန္းမ်ားလည္း ယခုထက္ ပိုနည္းဖြယ္ရွိသည္)

သနားစရာ

သနားစရာေကာင္းသည္မွာ ႀကီးျမင့္လွသည့္ေစ်းႏႈန္းေၾကာင့္ စတိတ္ရိႈး၀င္မၾကည့္ႏိုင္သည့္ ေလးျဖဴႏွင့္ IC ကိုခ်စ္ေသာ ပရိသတ္မ်ားျဖစ္သည္။ ရုပ္မျမင္ဘဲ အသံသာၾကားႏိုင္ေသာ ဆီဒိုးနား ဟိုတယ္ ျပင္ပ၊ စတိတ္ရိႈးက်င္းပရာေနရာ၏ ေနာက္ေက်ာဘက္ ၂၇ လမ္းႏွင့္ ေဘး ၆၆ လမ္းမ်ားတြင္လည္း လက္မွတ္ဖိုး မတတ္ႏိုင္သည့္ ပရိသတ္ အမ်ားအျပားကို ေတြ႕ရေၾကာင္း သိရသည္။

ပြဲၾကမ္းၿပီ

လက္မွတ္၀ယ္ၿပီး ဒုတိယေန႔ စတိတ္ရိႈးကို ကိုယ္တိုင္ၾကည့္ခဲ့ရေသာ ပရိသတ္တစ္ဦးကေတာ့ သူ၏ အေတြ႕အႀကံဳကို ယခုလို ျပန္ေျပာျပပါသည္။

``ကၽြန္ေတာ္က သံုးေသာင္းတန္း လက္မွတ္၀ယ္ၿပီး ၀င္ၾကည့္တာဗ်။ အစကေတာ့ ပရိသတ္က ၿငိမ္ေနေသးတယ္။ ေလးျဖဴအလွည့္လည္း ေရာက္ေရာ ေနာက္က ၁၂၀၀၀ တန္းက ပရိသတ္ေတြက ေရွ႕က သံဆူးႀကိဳးအတားအဆီးေတြကိုေတာင္ ဖ်က္ၿပီး ေရွ႕ကို တက္လာေတာ့ သံုးေသာင္း၊ ႏွစ္ေသာင္းတန္းေတြလည္း ၁၂၀၀၀ တန္းနဲ႔ အတူတူျဖစ္သြားေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕။ မႏၱေလးပရိသတ္က စတိတ္ရိႈးၾကည့္ အက်င့္နည္းလို႔ထင္တာပဲ။ အေတာ္ၾကမ္းတယ္ဗ်ိဳ႕။ ေဘးနားရွိတဲ့ ေရကူးကန္ထဲ ဆင္းကူးတဲ့လူက ကူးၾက၊ ရန္ျဖစ္တဲ့လူက ျဖစ္ၾက၊ ပြဲၿပီးကာနီးေတာ့ စင္ေပၚကိုေတာင္ ထိုင္ခံုေတြနဲ႔ လွမ္းေပါက္တဲ့လူက ေပါက္ၾကနဲ႔။ အဆိုေတာ္ေတြလည္း စိတ္အေတာ္ညစ္သြားတယ္ ေျပာတယ္။ အဆိုေတာ္ေတြလည္း သီခ်င္းအပုဒ္ေရကို ေလွ်ာ့ဆိုလိုက္ရတယ္တဲ့။ ဒီအထဲ ဟိုတယ္အျပင္ဘက္က ခဲနဲ႔ လွမ္းထုတာက ပါေသးသဗ်။ စက္အဖြဲ႕သားတစ္ေယာက္ေတာ့ ေခါင္းကြဲသြားတယ္ ေျပာတာပဲ။´´

``ပရိသတ္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဘယ္အဆိုေတာ္ စင္ေပၚတက္တက္ ေလးျဖဴ ... ေလးျဖဴ... ခ်ည္းပဲ လွိမ့္ေအာ္ၾကတာပဲ။ အဆိုေတာ္ေတြကေတာ့ အေပးအယူမွ်ေအာင္ ေဖ်ာ္ေျဖသြားပါတယ္။ ေလးျဖဴကလည္း မႏၱေလးပရိသတ္ကို ``ဒီပရိသတ္ထဲ နန္းေရွ႕က ပါလား... ပိုက္က်ံဳးက ပါလား... ေျမာက္ျပင္က ပါလား... အစသျဖင့္ ေရွ႕ကေမး၊ ပရိသတ္ကလည္း ပါတယ္...ပါတယ္...ပါတယ္...ျပန္ေအာ္ အစသျဖင့္ပါပဲ။ အဆိုေတာ္ေတြနဲ႔ အတူ ပရိသတ္ကလည္း သီခ်င္းေတြ လိုက္ဆိုနဲ႔ပါပဲ။´´

100th Anniversary U Thant

100th Anniversary U Thant
(http://www.un.org)

Former secretary-general

U Thant , who served as Secretary-General of the United Nations from 1961 to 1971, was chosen to head the world body when Secretary-General Dag Hammarskjold was killed in an air crash in September 1961.

U Thant was born at Pantanaw, Burma, on 22 January 1909, and was educated at the National High School in Pantanaw and at University College, Rangoon.

Prior to his diplomatic career, U Thant's experience was in education and information work. He served as Senior Master at the National High School, which he had attended in Pantanaw, and in 1931, he became Headmaster after winning first place in the Anglo-Vernacular Secondary Teachership Examination.

He was a member of Burma's Textbook Committee and of the Council of National Education before World War II, and was an Executive Committee member of the Heads of Schools Association. He was also active as a free-lance journalist.

In 1942, U Thant served for a few months as Secretary of Burma's Education Reorganization Committee. In the following year, he returned to the National High School as Headmaster for another four years.

U Thant was appointed Press Director of the Government of Burma in 1947. In 1948, he became Director of Broadcasting, and in the following year, he was appointed Secretary to the Government of Burma in the Ministry of Information. In 1953, U Thant became Secretary for projects in the Office of the Prime Minister, and in 1955, he was assigned additional duties as Executive Secretary of Burma's Economic and Social Board.

At the time of his appointment as Acting Secretary-General of the United Nations, U Thant had been Permanent Representative of Burma to the United Nations, with the rank of Ambassador (1957-1961).

During that period, he headed the Burmese delegations to the sessions of the General Assembly, and in 1959, he served as one of the Vice-Presidents of the Assembly's fourteenth session. In 1961, U Thant was Chairman of the United Nations Congo Conciliation Commission and Chairman of the Committee on a United Nations Capital Development Fund.

During his diplomatic career, U Thant served on several occasions as Adviser to Prime Ministers of Burma.

U Thant began serving as Acting Secretary-General since 3 November 1961, when he was unanimously appointed by the General Assembly, on the recommendation of the Security Council, to fill the unexpired term of the late Secretary-General, Dag Hammarskjold. He was then unanimously appointed Secretary-General by the General Assembly on 30 November 1962 for a term of office ending on 3 November 1966.

U Thant was re-appointed for a second term as Secretary-General of the United Nations by the General Assembly on 2 December 1966 on the unanimous recommendation of the Security Council (resolution 229, 1966). His term of office continued until 31 December 1971.

U Thant received honorary degrees (LL.D) from the following universities: Carleton University, Ottawa, Canada (25 May 1962); Williams College, Williamstown, Massachusetts (10 June 1962); Princeton University, Princeton, New Jersey (12 June 1962); Mount Holyoke College, South Hadley, Massachusetts (2 June 1963); Harvard University, Cambridge, Massachusetts (13 June 1963); Dartmouth College, Hanover, New Hampshire (16 June 1963); University of California at Berkeley, California (2 April 1964); University of Denver, Denver, Colorado (3 April 1964); Swarthmore College, Swarthmore, Pennsylvania (8 June 1964); New York University, New York (10 June 1964); Moscow University, Moscow, Soviet Union (30 July 1964); Queen's University, Kingston, Ontario (22 May 1965); Colby College, Waterville, Maine (6 June 1965); Yale University, New Haven, Connecticut (14 June 1965); University of Windsor, Windsor, Ontario, Canada (28 May 1966); Hamilton College, Clinton, New York (5 June 1966); Fordham University, Bronx, New York (8 June 1966); Manhattan College, New York (14 June 1966); University of Michigan, Ann Arbor, Michigan (30 March 1967); Delhi University, New Delhi, India (13 April 1967); University of Leeds, England (26 May 1967); Louvain University, Brussels, Belgium (10 April 1968); University of Alberta, Edmonton, Canada (13 May 1968); Boston Unversity, Boston, Massachusetts (19 May 1968); Rutgers University, New Brunswick, New Jersey (29 May 1968); University of Dublin (Trinity College), Dublin, Ireland (12 July 1968); Laval University, Quebec, Canada (31 May 1969); Columbia University, New York City (3 June 1969); the University of the Philippines (11 April 1970); and Syracuse University (6 June 1970). He also received the following honorary degrees: Doctor of Divinity, The First Universal Church (11 May 1970); Doctor of International Law, Florida International University, Miami, Florida (25 January 1971); Doctor of Laws, University of Hartford, Hartford, Connecticut (23 March 1971); Doctor of Civil Laws degree, honoris causa, Colgate University, Hamilton, New York, (30 May 1971); Doctor of Humane Letters, Duke University, Durham, North Carolina (7 June 1971).

U Thant retired at the end of his second term in 1971 and he died on 25 November 1974 after a long illness. He was 65 years old.

** Formerly known as Burma.

A Good Special Article from Ah Tway Ah Myin

ဖြတ္ထြက္လာေအာင္ လုပ္ရမည္

(အေတြးအျမင္၊ အမွတ္(၂၀၁)၊ ၂၀၀၈၊ ဒီဇင္ဘာလ မွ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္)

အေတြးအျမင္၊ ေဒါင္းစာေပ (e-mail: daung73@gmail.com)

BURMA MEDIA FIGHTING in 2008

သတင္းသမားမ်ား ႏွင့္ ၂၀၀၈
Thursday, 15 January 2009 18:38 ေအးခ်မ္းေျမ႕
(ဧရာ၀တီ မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္)

၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္တြင္း ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား အေနႏွင့္ အာဏာ ပိုင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ် ခံရျခင္း၊ ၿခိမ္းေျခာက္ ခံရျခင္းတို႔ ႀကံဳေတြ႕ ရင္ဆိုင္ခဲ့ ရသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္ နက္တည္း ျပည္ပ (ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံ) အေျခစိုက္ မီဒီယာမ်ားသည္လည္း အင္တာနက္ ဆိုက္ဘာတိုက္ခိုက္မႈဒဏ္ကို အျပင္းအထန္ခံခဲ့ရသျဖင့္္ ျမန္မာဂ်ာနယ္လစ္မ်ားအတြက္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ေရာႁပြမ္းေနေသာ ႏွစ္တႏွစ္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ ၂၀၀၈ ေမလဆန္းက ဝင္ေရာက္ေမႊေႏွာက္ခဲ့ေသာ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ား၊ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ျပည္တြင္း ျပည္ပရွိ ျမန္မာ မီဒီယာမ်ားက အခိ်န္ႏွင့္ တေျပးညီ ဆြဲထုတ္ တင္ျပႏိုင္ခဲ့သည့္အတြက္ ျမန္မာျပည္ကို ႏိုင္ငံတကာက ထူးထူးျခားျခား အာ႐ံုစိုက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။

တခ်ိန္တည္းတြင္ ျပည္တြင္းရွိ သတင္းသမားမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားက တင္းက်ပ္စြာေစာင့္ၾကည့္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ဖမ္းဆီးခံရသည့္ မီဒီယာသမား ၁၁ ဦးရွိၿပီး ၉ ဦးမွာ ေထာင္ခ်ခံရသည္။ က်န္ ၁ ဦးကို ခ်ဳပ္ရက္ ၆ လေက်ာ္ၾကာသည့္တိုင္ စီရင္ခ်က္ မခ်ေသးေပ။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ျပည္တြင္း၌ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား အသတ္ခံရသည္ဟူေသာ သတင္းမ်ိဳးေတာ့ မၾကားရပါ။ အီရတ္၊ ဆိုမာလီႏွင့္ အာဖဂန္နစၥတန္တို႔ရွိ သတင္းေထာက္မ်ားထက္ စာလွ်င္ ေတာ္ေသးသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။

ျပည္တြင္းရွိ သတင္းသမားမ်ားအတြက္ အႀကီးမားဆံုးေသာ အခက္အခဲမွာ စာေပစိစစ္ေရးႏွင့္ အပတ္စဥ္ ရင္ဆိုင္ေနရ ျခင္းျဖစ္သည္။ စာေပစိစစ္ေရးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရာတြင္ ပံုစံမတူ မူကြဲမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ ၾကရသည္။ ဥပမာ - ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဓာတ္ပံုကို တနလၤာ၊ အဂၤါတြင္ျဖန္႔ခ်ိသည့္ ဂ်ာနယ္တခ်ိဳ႕တြင္ ခြင့္ျပဳ ခဲ့ၿပီးမွ ေနာက္ပိုင္းရက္ထြက္မည့္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ထည့္ခြင့္ပိတ္ပင္လိုက္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ဖူးေၾကာင္း ရန္ကုန္ အေျခစိုက္ သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက ေျပာျပသည္။

စိစစ္ေရး၏ မူဝါဒကို လုိက္နာျခင္းမရွိဟုဆိုကာ ဂ်ာနယ္အပိတ္ခံရျခင္း၊ ဂ်ာနယ္တိုက္ဝန္ထမ္းမ်ားကို ဖိအားေပး ႏုတ္ထြက္ခိုင္းျခင္းမ်ား ရွိသည္။ ၂၀၀၈ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းကာလက ျမန္မာတိုင္းမ္စ္ ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ၿဂိဳဟ္တု စေလာင္း သတင္းေၾကာင့္ အယ္ဒီတာမ်ားျဖစ္ေသာ မႏြယ္ႏြယ္ေအး ဦးျမင့္စိုး၊ ကိုဝင္းညြန္႔လြင္ ႏွင့္ သတင္း ေထာက္ခ်ဳပ္ ကိုဝင္းေက်ာ္ဦးတို႔ကို ဖိအားေပး ႏုတ္ထြက္ ခိုင္းခဲ့သည္။ ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္းမွ အယ္ဒီတာ တဦးလည္း အလားတူ ႏုတ္ထြက္ေပးခဲ့ရသည္။

သစၥာ (True News) အပတ္စဥ္ ဂ်ာနယ္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံဖူးခက္နယ္ရွိ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္တခုမွ ျမန္မာကေလး အလုပ္သမားဓာတ္ပံုကို ေဖာ္ျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ ထုတ္ေဝခြင့္ ၁ လ ပိတ္ပင္ခံခဲ့ရၿပီး အက္ရွင္တိုင္းမ္စ္ ဂ်ာနယ္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ဦးဝင္းတင္သတင္းကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၂ လ ပိတ္ခံခဲ့ရသည္။ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂၢဇင္းသည္လည္း အိုးေဝဦးညိဳျမႏွင့္ပတ္သက္၍ မ်က္ႏွာဖံုးသတင္း ေဆာင္းပါး ေရးသားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ထုတ္ေဝခြင့္ ယာယီ ပိတ္ပင္ခံခဲ့ရသည္။

“စိစစ္ေရးက ျဖတ္ဖို႔ေမ့သြားၿပီး ဂ်ာနယ္ထြက္လာေတာ့မွ ဆိုင္ေပၚကေန ျပန္သိမ္းပါ ဆိုတာမ်ိဳးေတြလည္း ႀကံဳဖူးတယ္” ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ သတင္းအယ္ဒီတာတဦးက ဆိုသည္။

အပတ္စဥ္ စာစစ္မႉးမ်ားကို ဂ်ာနယ္မူၾကမ္းတင္ျပသည့္ ေန႔တြင္ ေငြေပးရသည္၊ အရာရွိအားလံုးအတြက္ အခ်ိဳရည္ ႏွင့္ မုန္႔မ်ား ဝယ္ေပးရသည္၊ ညႊန္မႉးႏွင့္တကြ အႀကီးတန္းအရာရွိမ်ားကို တလတခါ ပဲဆီပံုး ဝယ္ေပးျခင္း၊ တႏွစ္ တခါ လက္ေဆာင္ျခင္းမ်ားေပးပို႔ျခင္း ျပဳလုပ္ရသည္၊ ထိုသို႔ေပးရန္ပ်က္ကြက္ပါက ၿငိဳျငင္ေျပာဆိုခံရသည္၊ ပညာျပ တတ္သည္ဟု ၎က ေျပာျပသည္။ ႏွစ္စဥ္ စာေပစိစစ္ေရး၏ ကထိန္ပြဲ၊ သႀကၤန္႐ံုးပိတ္ရက္ အေပ်ာ္ခရီး တို႔အတြက္ ဂ်ာနယ္တိုက္မ်ားက ရန္ပံု ေငြ ထည့္ဝင္ေပးရေသးသည္။ စိစစ္ေရး ညြန္ၾကားေရးမႉး ခရီးထြက္ေနခ်ိန္ မ်ိဳးတြင္ က်န္ရွိေနသူ မည္သူတဦး တေယာက္ကမွ တာဝန္မခံရဲဘဲ ပိုမိုစိစစ္ ျဖတ္ေတာက္ျခင္းမ်ား ႀကံဳေတြ႕ ၾကရေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။

“ျပည္တြင္းက သတင္းအယ္ဒီတာေတြအားလံုး စိစစ္ေရးမႉးေတြရဲ႕ အဟိန္းအေဟာက္ မခံရဘူးသူ မရွိဘူး။ မေတာ္တဆ မွားသြားတာပါလို႔ ခံဝန္လက္မွတ္မထိုးဖူးတဲ့သူလည္း မရွိဘူး” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထဲတြင္ အစိုးရ ဌာနဆိုင္ရာ႐ံုးမ်ားမွ သတင္းရယူရန္ ပိုမိုခက္ခဲလာသည္၊ အစိုးရ ဌာနမ်ားက သတင္းသမားမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာက္ရြက္ျခင္း မျပဳသေလာက္ ျဖစ္လာသည္၊ သတင္း ထုတ္ျပန္ရန္ ျငင္းဆိုလာၾကသည္။ ထို႔ျပင္ သတင္းမွန္ပါလွ်က္ သူတို႔မေျပာဘဲ ေရးပါသည္ဟုဆိုကာ တရားစြဲမည္ ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ခံၾကရသည္။

ဌာနဆိုင္ရာသတင္းမ်ားတြင္ ေျပာသူအမည္ႏွင့္ ရာထူးကို ထည့္သြင္းရမည္ဟု စိစစ္ေရးက ညႊန္ၾကားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း ဌာနဆိုင္ရာမ်ားကလည္း ထည့္သြင္းေပးရန္ ေၾကာက္ရြ႕ံသျဖင့္ သတင္းမ်ားစြာ ေဖာ္ျပ ေရးသားခြင့္ ဆံုး႐ႈံးရသည္။ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ တရားရင္ဆိုင္ေနရသည့္ သတင္းေထာက္မ်ားစြာ ရွိသည္။

ႏွစ္ဆန္းပိုင္းက ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ အင္းလ်ားလမ္း ၅ ေလာင္းၿပိဳင္လူသတ္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ စ်ာပန အခမ္းအနား ေဆာင္းပါးကို ေရးသားခဲ့ေသာ ဆဲဗင္းေဒးနယူးစ္ ဂ်ာနယ္မွ အယ္ဒီတာ မၿငိမ္းၿငိမ္းႏိုင္ တရားစြဲဆို ခံခဲ့ရသည္။

နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ခံရသည့္ ဧရာဝတီတိုင္းအတြင္း လြတ္လပ္စြာသြားလာ သတင္းယူခြင့္မရွိေပ။ မႈခင္းသတင္းမ်ားကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း အစိုးရသတ္မွတ္ေပးထားသည့္ ေနရာမ်ားတြင္သာ ၎တို႔ ရွင္းလင္း ျပသည့္အတုိင္း ရယူၿပီး ေရးၾကရသည္။ မိမိ လိုက္လိုသည့္ ေဒသခံ ရဲစခန္းမ်ားတြင္ သတင္းယူခြင့္ လံုးဝ မရွိေတာ့ေပ။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထဲတြင္ ျပည္တြင္းသတင္းသမားမ်ားကို ေခၚယူ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း၊ ဖမ္းဆီးျခင္းမ်ား ပိုမိုမ်ားျပား လာသည္။ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း ေနာက္ပိုင္း လူမႈကူညီေရး လုပ္ငန္း မ်ားတြင္ ပါဝင္ေသာေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ား ရွိသည္။ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဖမ္းအဆီးခံရသည့္ သတင္းသမား ၄ ဦးရွိသည္။ ၃ ဦးမွာ ဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္လွဴဒါန္းရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ အဖမ္းခံရျခင္းျဖစ္ၿပီး ၁ ဦးမွာ ဆိုင္ကလုန္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မွတ္တမ္း ဓာတ္ပံု၊ ဗီဒီယိုမ်ား ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ မသယ္ေဆာင္သြားမီ အဖမ္းခံရ ျခင္းျဖစ္သည္။

မတရား အမႈဆင္၍ ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ ထို႔ျပင္ ေျပာမွားဆိုမွားျဖစ္၍ တရားစြဲဆိုေထာင္ခ် ခံရသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ အခ်ဳပ္ထဲတြင္ ၂ လေက်ာ္ ေနခဲ့ရသည့္ ဖလားဝါးနယူးစ္ ဂ်ာနယ္ သတင္းေထာက္ ကိုေစာျမင့္သန္းကို ဥပမာေပးကာ သတင္း သမားမ်ား ေခါင္းမေထာင္ရဲေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ကိုေစာျမင့္သန္းသည္ သဃၤန္းကၽြန္းလူသတ္မႈသတင္းကို ေရးသားခဲ့ရာ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းတခုမွ ေခၚယူၿခိမ္းေျခာက္ ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ၿခိမ္းေျခာက္သည့္ သတင္းကို ဧရာဝတီမဂၢဇင္းမွ ေရးသားခဲ့သျဖင့္ ကိုေစာျမင့္သန္းကို ဖမ္းဆီး သြားခဲ့သည္။

ကဗ်ာဆရာေစာေဝသည္လည္း အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ “အာ နာ ႐ူး ႀကီး မႉး ႀကီး သန္း ေရႊ” ဟူသည့္ စကားလံုးမ်ား ပါဝင္သည့္ ကဗ်ာ ေရးသားခဲ့သျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရသည္။

ထို႔ျပင္ ယခုလအတြင္း လြတ္လပ္ေသာ အာရွအသံ (အာအက္ဖ္ေအ) ၏ ထုတ္လႊင့္ခ်က္ တခုတြင္ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ (DVB) သတင္းဌာန၏ ျပည္တြင္းအေျခစိုက္ သတင္းေထာက္ ၉ ဦး အဖမ္းခံထားရေၾကာင္း ၎ ႐ုပ္သံသတင္း ေထာက္ ကိုေက်ာ္မင္းသက္က အတည္ျပဳေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု ပါရွိသည္။ ဖမ္းရသည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ စစ္အစိုးရ၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို ႏိုင္ငံတကာကသိရွိေစရန္ ေဖာ္ထုတ္ေသာေၾကာင့္ဟု သိရသည္။

ခ်င္းမိုင္အေျခစိုက္ ဧရာဝတီမဂၢဇင္း၏ မန္ေနးဂ်င္းအယ္ဒီတာ ကိုေက်ာ္စြာမိုးကလည္း “စစ္အစိုးရကေတာ့ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြရဲ႕ ရန္သူျဖစ္ေနတုန္းပဲ” ဟု ဆိုသည္။ ၎က စစ္အစိုးရ ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသေရြ႕ မီဒီယာေလာက အေျခအေနမွာ အေျပာင္းအလဲ ရွိရန္ မျမင္ဟု ဆက္ေျပာသည္။

စားဝတ္ေနေရး ၾကပ္တည္းမႈသည္လည္း ျပည္တြင္း သတင္းသမားမ်ားအတြက္ အေရးပါလွသည့္ အခက္အခဲ တခုျဖစ္သည္။ အလုပ္သင္ သတင္းေထာက္တေယာက္၏ လစာမွာ က်ပ္ ၃၀၀၀၀ ခန္႔သာရွိၿပီး ၎၏ အရည္ အေသြးေပၚမူတည္၍ တျဖည္းျဖည္း ျမင့္တက္သြားရာ အျမင့္ဆံုးမွာ က်ပ္ ၇၀၀၀၀ ခန္႔သာ ရွိသည္။ ရန္ကုန္ လူေနမႈစရိတ္အရ တဦးခ်င္း အသံုးစရိတ္မွာ ေန႔စဥ္ က်ပ္ ၁၅၀၀ ခန္႔ရွိေသာေၾကာင့္ မေလာက္ငေပ။

အျမင့္ဆံုးအယ္ဒီတာတဦးပင္ လစာ က်ပ္ ၃၀၀၀၀၀ ခန္႔သာ ရရွိသျဖင့္ အိမ္ေထာင္ရွိသူဆိုလွ်င္ ေငြေၾကး မေလာက္ငသည့္ ျပႆနာ ရင္ဆိုင္ရသည္။ ရန္ကုန္တြင္ အိမ္ငွားခ၊ တိုက္ခန္းငွားခ ေစ်းမွာ အဆမတန္ ျမင့္မားသည္။ အိမ္ငွားခ သက္သာသည့္ ၿမိဳ႕ျပင္ေဒသမ်ားမွ လာရလွ်င္ ခရီးစရိတ္ႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္ေသာေၾကာင့္ မထူးလွေပ။

သတင္းေထာက္အားလံုး နီးပါးတြင္ ကိုယ္ပိုင္ အသံဖမ္းစက္ႏွင့္ ကင္မရာမရွိၾက။ ႐ံုးမွ ထုတ္ေပးေသာ ထိုပစၥည္းမ်ား ထိခိုက္ပ်က္စီးလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ေငြထဲမွ စိုက္ေလွ်ာ္ရသည္။

[ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားအဖို႔ ဟန္းဖုန္းႏွင့္ ခရီးေဆာင္ကြန္ပ်ဴတာ ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ဆိုသည္မွာ အိပ္မက္တခုအလားပင္ (ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)]

“ရန္ကုန္က သတင္းေထာက္ေတြအတြက္ ဟန္းဖုန္းတို႔ လက္ပ္ေတာ့ပ္တို႔ ပိုင္ဖို႔ဆိုတာ အိပ္မက္တခုပါပဲ” ဟု သတင္း အယ္ဒီတာတဦးက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေျပာၾကားသည္။

ျပည္တြင္းရွိ ဂ်ာနယ္ႏွင့္ မဂၢဇင္း အေစာင္ ၃၀ ထက္မနည္း ႏွစ္စဥ္သက္တမ္းတိုးခ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ေသာ ေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာလအတြင္း ထုတ္ေဝခြင့္လိုင္စင္မ်ား ႐ုတ္သိမ္းခံခဲ့ရသည္။

ျပည္ပမီဒီယာမ်ား၏ အခက္အခဲမ်ားသည္လည္း ေသးငယ္လွသည္ဟု မဆိုသာေပ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထဲတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာမီဒီယာမ်ား၏ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို အႀကီးအက်ယ္ အတိုက္အခိုက္ ခံခဲ့ရသည္။ တိုက္ခိုက္ခံရသည့္ မီဒီယာမ်ားထဲတြင္ ဧရာဝတီ၊ မဇၨိ်မ၊ ေခတ္ၿပိဳင္ ႏွင့္ DVB ဝက္ဘ္ဆိုက္မ်ား ပါဝင္သည္။

၎ဝက္ဘ္ဆိုက္မ်ားထဲမွ ၃ ခုမွာ DDoS (Distributed denial- of- service) နည္းပညာျဖင့္ တိုက္ခိုက္ခံရျခင္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ထပ္တိုက္ခိုက္မႈ မႀကံဳေတြ႕ရေစရန္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ႀကိဳးပမ္း ၾကရသည္။

“က်ေနာ္တို႔ ဝက္ဘ္ဆိုက္ဆိုရင္ ၂၀၀၈ ထဲမွာကို တိုက္ခိုက္ခံရတာ ၃၊ ၄ ႀကိမ္ေလာက္ရွိမယ္။ ေသခ်ာကို ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔၊ အုပ္စုလိုက္ေႏွာင့္ယွက္ေနတယ္ ဆိုတာ သိရတယ္” ဟု မဇၨ်ိမ သတင္းဌာနမွ လက္ေထာက္ အယ္ဒီတာ ကိုမုံပီးက ေျပာျပသည္။

ထို႔ျပင္ နအဖ ဘက္ေတာ္သားမ်ား၏ သတင္းလႊဲမႈ၊ သတင္းမွားမ်ား ေပးမႈကိုလည္း မၾကာခဏ ႀကံဳေတြ႕ရသည္ဟု သူက ဆိုသည္။

“သတင္းေတြကို အမွား၊ အမွန္ ေသခ်ာ အတည္မျပဳႏိုင္လို႔ လက္လႊတ္လိုက္ရတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ” ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။

ျပည္ပရွိ အတိုက္အခံ မီဒီယာမ်ားတြင္ ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ားကဲ့သို႔ စာေပစိစစ္ေရးကို တင္ျပစရာမလိုေသာ္လည္း မိမိစာကို မိမိေသခ်ာစြာ စိစစ္ တည္းျဖတ္ေနရသည့္ ျပႆနာ ရွိသည္။ ကိုယ္တိုင္စိစစ္ ျဖတ္ေတာက္ျခင္း မလုပ္မိပါက ၿခိမ္းေျခာက္ခံရျခင္းမ်ား ႀကံဳေတြ႕ရႏိုင္သည္။

ျပည္တြင္းမွ သတင္းရင္းျမစ္မ်ား၏ အ႐ုပ္မ်ား၊ အသံမ်ား၊ နာမည္မ်ား ေပးမသံုးျခင္းသည္လည္း အခက္အခဲ တခုျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္အေျခစိုက္ DVB ႐ုပ္သံမွ အယ္ဒီတာ ဦးခင္ေမာင္စိုးကေျပာသည္။

“အဲဒါက အဆိုးဆံုးေပါ့ဗ်ာ။ တခ်ိဳ႕ DVB ကမို႔ မေပးဘူး ဆိုတာမ်ိဳး ခဏ ခဏ ႀကံဳရတယ္ဗ်” ဟု ၎ကဆိုသည္။

ဝါရွင္တန္ဒီစီ အေျခစိုက္ VOA ေရဒီယိုအစီစဥ္၏ ျမန္မာပိုင္းဌာနမႉး ဦးသန္းလြင္ထြန္းကလည္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ၎တို႔မီဒီယာအေနႏွင့္ သတင္းလိုက္ရခက္ခဲသည့္ ျပႆနာႏွင့္ အႀကီးအက်ယ္ ႀကံဳေတြ႕ ရသည္ဟု ေျပာျပသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းဝင္ေမႊသြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း VOA ေရဒီယိုအစီအစဥ္က သတင္းမ်ားရယူလႊင့္ထုတ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း နအဖစစ္အစိုးရက ဆက္သြယ္ေရးမ်ား ျဖတ္ေတာက္လိုက္သျဖင့္ အခက္အခဲေတြ႕ရသည္ဟု ၎ကဆက္ေျပာျပသည္။

စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ျပည္တြင္း၌ ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ အေျခအေနမွန္မ်ားကို ႏိုင္ငံတကာအား မသိေစလိုျခင္းက အဓိက ျပႆနာတခု ျဖစ္ေနေၾကာင္း သူကေထာက္ျပသည္။ ထိုသို႔ ပိတ္ဆို႔ခံရမႈေၾကာင့္ သတင္းသမားတို႔ လိုက္နာရမည့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ကာ သတင္းရင္းျမစ္မ်ား မေဖာ္ျပႏိုင္သည့္ အေနအထား ရွိခဲ့သည္ဟု ဦးသန္းလြင္ထြန္းက ဆိုသည္။

ျပည္တြင္း၌ သတင္းစာပညာႏွင့္ပတ္သက္၍ ေလ့လာ သင္ယူစရာ သင္တန္းမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ မရွိျခင္းသည္လည္း သတင္းေလာကသို႔ စမ္းတဝါးဝါး ဝင္ေရာက္လာသည့္ လက္သင္ သတင္းေထာက္မ်ား အတြက္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ႀကံဳေတြ႕ရသည္။

ယခုေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာျပည္တြင္း၌ သတင္းေထာက္အလုပ္ဆိုသည္မွာ တျခားေသာ အေရာင္းဝန္ထမ္း၊ ေၾကာ္ျငာေစ်းကြက္ ရွာေဖြသူ၊ ကုမၸဏီ စာေရး စသူတို႔ကဲ့သို႔ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းတရပ္ျဖစ္ေနရာ တကၠသိုလ္ ၄ ႏွစ္တက္ၿပီး မည္သည့္အလုပ္ လုပ္ရမည္ မေသခ်ာေသးခင္ အလုပ္တခု ရရာဝင္ေလွ်ာက္သည့္ သေဘာျဖင့္ ဝင္လာၾကသူ မ်ားျပားေၾကာင္း ျပည္တြင္း မီဒီယာတခုမွ အႀကီးတန္း အယ္ဒီတာတဦးကေျပာသည္။

ျပည္ပ မီဒီယာမ်ားတြင္မူ လူသားရင္းျမစ္ ရွားပါးေသာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္စရာ အခြင့္အလမ္း အလြန္နည္းပါးသည္။ ျပည္ပအေျခစိုက္ မီဒီယာမ်ားသည္ ျပည္ပသို႔ ေရာက္ရွိၿပီးျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို နီးစပ္ရာဆြဲခန္႔ၿပီး မီဒီယာပညာရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လက္ပူတိုက္သင္ၾကားေပးၾကရသည္။

ျပည္ပ မီဒီယာတိုင္းအတြက္ ျပည္တြင္းတြင္အေျခစိုက္ လုပ္ကိုင္သတင္းေပးပို႔ေနသည့္ သတင္းေထာက္မ်ား ရွိေသာ္လည္း ထိုသူတို႔၏ အႏၱရာယ္မွာ ႀကီးမားလွသည္။

“အခုက ျပည္တြင္းမွာ ကင္မရာကိုင္တဲ့သူဆိုရင္ကို စိတ္မခ်ရေတာ့ဘူး။ ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေစာင့္ ၾကည့္ေနတာ” ဟု DVB ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးေအးခ်မ္းႏိုင္က ေျပာျပသည္။

ဆက္လက္၍ ၎က အာဏာပိုင္မ်ားအေနႏွင့္ ျပည္တြင္းမွ သတင္းမ်ား ျပည္ပသို႔မေရာက္ရွိႏိုင္ရန္ နည္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ တားဆီးပိတ္ပင္ေသာ္လည္း မီဒီယာမ်ားက ကမၻာကသိေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

မဇၨိ်မ သတင္းဌာန၏ လက္ေထာက္အယ္ဒီတာ ကိုမံုပီးကလည္း “ျပည္တြင္းက က်ေနာ္တို႔သတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ လံုၿခံဳေရးက အရမ္းကိုအေရးႀကီးလာတယ္။ သူတို႔က လံုၿခံဳေရးကိုငဲ့ေနရေတာ့ စိတ္ရွိလက္ရွိ သတင္း မလုိက္ႏိုင္ ၾကဘူးေပါ့” ဟု ေျပာျပသည္။

ျပည္ပမီဒီယာမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ သတင္းသမားအားလံုးလိုလို ႀကံဳေတြ႕ရသည့္ ျပႆနာတခုမွာ ေနထိုင္ခြင့္ ဗီဇာျဖစ္သည္။ အမ်ားစုမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ႏွင့္ တျခား ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္မ်ား တရားဝင္ကိုင္ေဆာင္ထားၾကေသာ္လည္း ၎ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ရွင္သန္ေနရန္ ၃ လတခါ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ထြက္ခြာျပေနရသည္။

တရားဝင္ ပတ္စ္ပို႔ မကိုင္ေဆာင္ထား သူတို႔မွာမူ ခရီးတိုထြက္ရန္ပင္ ခက္ခဲၿပီး ေန႔စဥ္ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံအာဏာပိုင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီးမႈရန္မွ ကင္းေဝးရန္ ေရွာင္တိမ္းေနၾကရသည္။ တခ်ိဳ႕မွာ တတိယႏိုင္ငံသို႔ထြက္ၿပီး တရားဝင္ ေနထိုင္ခြင့္ရရန္ ႀကိဳးပမ္းၾကရေသာ ေၾကာင့္ အနည္းဆံုး သံုး၊ ေလး၊ ငါး ႏွစ္ခန္႔ မိမိမီဒီယာကို စြန္႔ခြာၾကရသည္။

ေငြေၾကးမေရရာမႈသည္လည္း ျပည္ပမီဒီယာမ်ားႀကံဳေတြ႕ရသည့္ အခက္အခဲထဲတြင္ ပါဝင္သည္။ ၎မီဒီယာမ်ား အားလံုးမွာ စီးပြားျဖစ္ မဟုတ္ေသာ မီဒီယာမ်ားျဖစ္ေနၿပီး ေထာက္ပံ့ေငြေၾကး (Funding) ခ်ေပးသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားေပၚတြင္သာ တည္မီွ လုပ္ကိုင္ေနၾကရသျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ ေငြေၾကးအခက္အခဲႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္ မီဒီယာမ်ားရွိသည္။ ယခု ကာလကဲ့သုိ႔ ကမၻာ့စီးပြားေရး ကပ္ဆိုက္ခ်ိန္တြင္ ေထာက္ပံ့ေငြျဖင့္ ရပ္တည္ေနရေသာ မီဒီယာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မ်က္ခံုးလႈပ္ရသည့္ ကာလျဖစ္သည္။

“ပိုက္ဆံကေတာ့ က်ေနာ္တို႔အတြက္ စိန္ေခၚမႈတရပ္ေပ့ါဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ထဲမွာ လံုးဝ ရပ္သြားရ ေလာက္ေအာင္ထိေတာ့ မႀကံဳခဲ့ရပါဘူး” ဟု ကိုမံုပီးက ေျပာျပသည္။

ဆက္လက္၍ သူက မဇၨိ်မ သတင္းဌာနသည္ ေငြေၾကးကို အလွဴရွင္မ်ားေပၚတြင္ အမီွျပဳေနရေသာ္လည္း မဇၨိ်မ၏ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္ အေပၚသို႔ အလွဴရွင္မ်ားလႊမ္းမိုးသည္ကိုမူ လက္မခံေၾကာင္း ေျပာသည္။

“သူတို႔ဘက္က သတင္းဦးသတင္းထူး မို႔လို႔ ေျပာျပတာမ်ိဳးေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဇၨိ်ရဲ႕ အယ္ဒီတိုရီရယ္ ေပၚလစီက လြတ္လပ္မႈရွိရမယ္ ဆိုတာ အေစာႀကီးကတည္းက ေၾကညာထားတယ္။ အလွဴရွင္ ေတြအေနနဲ႔ စြက္ဖက္တာမ်ိဳးမရွိပါဘူး” ဟု သူက ဆိုသည္။

ျပည္ပအေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသား မီဒီယာမ်ားအေနႏွင့္လည္း အခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိေနသည္။ မြန္တိုင္းရင္းသား သတင္းဌာန တခုျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္ေသာမြန္သတင္းေအဂ်င္စီ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ႏိုင္ကေဆာ့မြန္က ၎တို႔အတြက္ အႀကီးမားဆံုး အခက္အခဲမွာ သတင္းေထာက္မ်ားကို ေငြေၾကးလံုေလာက္စြာ မေထာက္ပံ့ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

“က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား မီဒီယာအဖြဲ႕ေတြက တိုးတက္မႈရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းကြက္ရဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ေလးကို ခက္ခဲတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။ ၎တို႔ဆက္လက္ ရပ္တည္ေရးမွာ အလွဴရွင္မ်ား အေပၚတြင္ မ်ားစြာ မူတည္လွ်က္ရွိေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

၎တို႔အတြက္ ေနာက္ထပ္ အခက္အခဲတခုမွာ သတင္းေထာက္မ်ားအတြက္ လံုၿခံဳေရး ျပႆနာျဖစ္သည္။ မြန္ တိုင္းရင္းသား သတင္းေထာက္ အမ်ားစုမွာ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္တြင္ ေနထိုင္လႈပ္ရွားေနရၿပီး ထို သတင္း ေထာက္မ်ားကို စစ္အစိုးရႏွင့္ လက္နက္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလဲလွယ္ထားသည့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီသာမက ျမန္မာ စစ္တပ္ကပါ သိရွိေနသျဖင့္ စြန္႔စားသတင္းရယူေနရေၾကာင္း ႏိုင္ကေဆာ့မြန္က ဆိုသည္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္ကို ေဝဖန္ေရးသားသည့္ တခ်ိဳ႕ေသာ ၎၏ သတင္းေထာက္မ်ားကို မြန္ျပည္သစ္ပါတီဝင္တခ်ိဳ႕က လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈမ်ားပင္ ရွိသည္ဟု ဆက္ေျပာသည္။

ရွမ္းတိုင္းရင္းသား သတင္းဌာန တခုျဖစ္ေသာ သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္း ဌာနကမူ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ေငြေၾကးျပတ္ေတာက္မႈ ျပႆနာအျပင္ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာကိုပါ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္ဟု ၎သတင္းဌာန၏ အယ္ဒီတာ တဦးျဖစ္သူ ဦးခြန္စိုင္းဂ်န္ေရက ေျပာသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလအတြင္းက ၎တို႔ သတင္းဌာနအေနႏွင့္ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ား၊ အေျခခံဥပေဒဆႏၵခံယူပြဲႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ားကို ဆက္သြယ္ေရး ျပႆနာေၾကာင့္ အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီ ေဖာ္ျပရန္ ခက္ခဲခဲ့သည္ဟု သူက ဆိုသည္။

အလားတူ ကရင္တိုင္းရင္းသား သတင္းဌာနျဖစ္သည့္ ကရင္သတင္းဌာန (ေကအိုင္စီ) သည္လည္း ေငြေၾကး အခက္အခဲႏွင့္ လူသား အရင္းအျမစ္ ရွားပါးမႈ ျပႆနာကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေၾကာင္း ၎အဖြဲ႕၏ အယ္ဒီတာ နန္းေဖာေဂက ေျပာျပသည္။

ကၽြမ္းက်င္မႈရွိၿပီး အေတြ႕အႀကံဳရွိသည့္ တိုင္းရင္းသား သတင္းေထာက္မ်ားသည္ မိခင္ သတင္းေအဂ်င္စီမ်ားကို စြန္႔ခြာကာ လစာေကာင္းစြာ ေပးႏုိင္သည့္ နာမည္ႀကီး သတင္းဌာနႀကီးမ်ားသို႔ သြားေရာက္အမႈထမ္းၾကသျဖင့္ လူသားအရင္းအျမစ္ ရွားပါးမႈ ျပႆနာကို ႀကံဳေတြ႕ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း နန္းေဖာေဂးက ရွင္းျပသည္။

ကရင္တိုင္းရင္းသား သတင္းသမားေကာင္းမ်ားစြာ ရွိေနေသာ္လည္း ထိုသူတို႔ကုိ လံုေလာက္စြာ ေထာက္ပံ့ေပး ႏိုင္ျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ၎တို႔၏ သတင္းဌာနကို အခက္အခဲမ်ားစြာျဖင့္ ဆက္လက္ ႐ုန္းကန္ေနရသည္ဟု ဆိုသည္။

ျပည္ပေရာက္ တိုင္းရင္းသား မီဒီယာမ်ားအားလံုးက လူသားအရင္းအျမစ္ ရွားပါးမႈ ကို ႀကီးမားသည့္ အခက္အခဲအျဖစ္ သေဘာတူညီၾကၿပီး ေငြေၾကး မလံုေလာက္မႈမွာ ၎တို႔အတြက္ စိန္ေခၚမႈတရပ္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကသည္။

ယခုအခါတြင္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပရွိ ဘေလာ့ဂါမ်ားသည္လည္း မီဒီယာတာဝန္ကို တစိတ္တပိုင္း ထမ္းေဆာင္ သူမ်ား ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ျပည္တြင္းရွိ ဘေလာ့ဂါမ်ား ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ႀကံဳေတြ႕ရသည့္ အခက္အခဲမွာ အင္တာနက္ လြတ္လပ္စြာ သံုးစြဲခြင့္ မရရွိျခင္း ျဖစ္သည္။

[ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္းကို ေနျပည္ေတာ္ရွိ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ တခုတြင္ စာနယ္ဇင္း သမားမ်ားႏွင့္အတူ ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု - AFP)]

အာဏာပိုင္မ်ားက အင္တာနက္ သံုးစြဲခြင့္ကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျပဳလုပ္လွ်က္ရွိရာ ျပည္တြင္းမွ ဘေလာ့ေရးေနသူမ်ား ဒုကၡေရာက္ၾကရသည္။

“၂၀၀၈ ႏွစ္ကုန္ခါနီးေလာက္မွာ ကိုယ့္ဘေလာ့ကိုေတာင္ ဝင္ၾကည့္လို႔မရေအာင္ျဖစ္တယ္။ စိတ္ပ်က္ရတယ္” ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ဘေလာ့ဂါတဦးက ေျပာျပသည္။

ျပည္တြင္းရွိ ဘေလာ့ဂါမ်ားမွာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ အာရံုစုိက္မႈမွ ကင္းလြတ္ေအာင္ ေရွာင္ရွားရသည့္ ျပႆနာ လည္းရွိေသးသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က အဖမ္းအဆီးခံခဲ့ရေသာ ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္က ဥပမာတခုျဖစ္သည္။ ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္ကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ၂၀ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

ျပည္ပတြင္ အေျခစိုက္ေနရသည့္ မီဒီယာသမားမ်ားအေနႏွင့္ ေငြေၾကးအခက္အခဲႏွင့္ အယ္ဒီတိုရီရယ္ ေပၚလစီ အရပါ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရပ္တည္ရန္ ခက္ခဲေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ကိုေက်ာ္စြာမိုးက ေျပာသည္။

“က်ေနာ္တို႔ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကိုယ္တိုင္ကိုကပဲ စာနယ္ဇင္းရဲ႕ ရန္သူျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ စာနယ္ဇင္းသမား ပီပီသသနဲ႔ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ဝတၱရားရယ္ သူတို႔ရဲ႕ တာဝန္အရ ျပည္သူကို အလုပ္အေကၽြးျပဳဖို႔ရယ္ အဲဒီ ၂ ခ်က္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ကိုင္မထားႏိုင္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ရန္သူ ျပန္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။

ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပရွိ မီဒီယာမ်ားအားလံုးမွာ အခက္အခဲ အနည္းႏွင့္အမ်ား ဆိုသလို ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ္လည္း သတင္းမ်ားကို ျပည္သူလူထုလက္ဝယ္ ေရာက္ရွိေရးအတြက္ ႀကိဳးစားေနၾကသူမ်ားခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ အထီးက်န္ဝါဒ ကိုင္စြဲထားမႈေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူလူထုအေနႏွင့္ လြတ္လပ္သည့္ သတင္းမီဒီယာမ်ားကို ဆံုး႐ႈံးေနရဆဲျဖစ္သည္။

“က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ လုပ္စရာရွိတာဆက္လုပ္ရမွာပဲ။ နအဖအေနနဲ႔ ဘယ္လိုပဲတားဆီး တားဆီး သတင္း စီးဆင္းမႈေတြကို သူတို႔ မပိတ္ဆို႔ႏိုင္ပါဘူး။ ခုလို နည္းပညာေတြ တိုးတက္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ ပိုလို႔ေတာင္ မတားဆီးႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ယံုၾကည္ပါတယ္” ဟု ဦးေအးခ်မ္းႏိုင္ကေျပာသည္။

ျပည္တြင္း၌ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ မရွိျခင္းက စစ္အစိုးရ၏ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ေနမႈမ်ားကို ဖံုးကြယ္ေပး ေနယံုမွ်မက ကုလသမဂၢအပါအဝင္ အန္ဂ်ီအိုမ်ား၊ အတိုက္အခံမ်ား၏ အဂတိလိုက္စားမႈ စေသာ ခ်ိဳးေဖာက္ေနမႈမ်ားကိုပါ ျပည္သူလူထု မျမင္သာေအာင္ ဖံုးေပးေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။

“မီဒီယာဆိုတာ ျပည္သူလူထုအတြက္ မ်က္စိနဲ႔ နားေတြပဲ။ အဲဒီလိုပဲ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြ အတြက္လည္း မ်က္စိနဲ႔ နားေတြ ျဖစ္သင့္တယ္။ စစ္အစိုးရက မီဒီယာကို ရန္သူလို သေဘာထားေနသေရြ႕ေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ ဆိုတာ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး” ဟု VOA ျမန္မာပိုင္းဌာနမႉး ဦးသန္းလြင္ထြန္းက ဆိုသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း အထိမ္းသိမ္းခံခဲ့ရသည့္ သတင္းသမားမ်ား

[ဦးသက္ဇင္]

ဦးသက္ဇင္
ဦးသက္ဇင္၊ ၄၂ ႏွစ္
အယ္ဒီတာ (ျမန္မာေနးရွင္း အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္)
ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)
သဃၤန္းကၽြန္း တရား႐ံုးတြင္အမႈစစ္သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက ၎၏ ဂ်ာနယ္ ႐ံုးခန္းကို ဝင္ေရာက္ ရွာေဖြခဲ့ရာ ၂၀၀၇၊ စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုလႈပ္ရွားမႈ ဓာတ္ပံုမ်ား ပါဝင္သည့္ စီဒီအခ်ပ္မ်ား ေတြ႕ရွိေသာေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သန္႔
အလြတ္သတင္းေထာက္
ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ (ရန္ကုန္အင္းစိန္ေထာင္)
နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း ဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္လွဴဒါန္းရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

[ဦးစိန္ဝင္းေမာင္]

ဦးစိန္ဝင္းေမာင္
ဦးစိန္ဝင္းေမာင္
မန္ေနဂ်ာ (ျမန္မာေနးရွင္း အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္)
ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)
ဦးသက္ဇင္ႏွင့္အတူ ဖမ္းဆီးခံရကာ ေထာင္ခ်ခံရျခင္းျဖစ္သည္။

ကိုသန္႔ဇင္ေအာင္
ဓာတ္ပံုသတင္းေထာက္
ေထာက္ဒဏ္ ၁၈ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)
နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မွတ္တမ္း ဗီဒီယို၊ ဓာတ္ပံုမ်ားကို ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ယူေဆာင္သြားစဥ္ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္၌ အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

[မအိမ့္ခိုင္ဦး]

မအိမ့္ခိုင္ဦး
မအိမ့္ခိုင္ဦး၊ ၂၄ ႏွစ္
သတင္းေထာက္ (အီကိုဗစ္ရွင္း အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္)
ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)
နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း ဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္လွဴဒါန္းရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

ကိုထြန္းထြန္းသိန္း
သတင္းေထာက္ (News Watch ဂ်ာနယ္)
ေထာင္ဒဏ္ ၃ လ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)
၎ ဂ်ာနယ္တြင္ တရားသူႀကီးလာဘ္စားသည့္ သတင္းေရးမႈျဖင့္ ႏိုဝင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔တြင္အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

ဦးခင္ေမာင္ေအး
အယ္ဒီတာ (ေစာင့္ၾကည့္ ဂ်ာနယ္)
ေထာင္ဒဏ္ ၃ လ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)
ကိုထြန္းထြန္းသိန္းေရးသည့္ တရားသူႀကီး လာဘ္စားမႈသတင္းကို ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပေသာေၾကာင့္ ႏိုဝင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔တြင္ အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

ဦးေအာင္သြင္ (ခ) ဦးေအာင္ႀကီး
အလြတ္သတင္းေထာက္
ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)
(အဖမ္းခံရသည့္ အေၾကာင္းရင္း မသိရွိရ)

[ဦးေဇာ္သက္ေထြး ]

ဦးေဇာ္သက္ေထြး
ဦးေဇာ္သက္ေထြး
အားကစား စာေရးဆရာ။ First Eleven ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာေဟာင္း
ေထာင္ဒဏ္ ၁၉ ႏွစ္ (ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္)
နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းဒုကၡသည္မ်ားကို ကိုဇာဂနာႏွင့္အတူ သြားေရာက္လွဴဒါန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။

ဦးေအာင္ေက်ာ္ဆန္း
အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ (ျမန္မာထရီႁဗြန္း အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္)
ခ်ဳပ္ရက္ ၆ လေက်ာ္ၾကာသည္ထိ အမိန္႔မခ်ေသး
နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားသည့္ လူေသအေလာင္းမ်ားကို ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ျမႇဳပ္ႏွံေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။

------------------------------------------------------------------------------
SOURCE: http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=601:2009-01-15-11-38-54&catid=2:article&Itemid=14

Please Answer the Following Questions!

သင့္...ဗဟုသုတ မည္မွ် ရွိပါသနည္း
- ယမထာ -

ေအာက္ပါေမးခြန္းမ်ားကို မွန္လွ်င္ (မွန္)၊ မွားလွ်င္ (မွား) သင့္အေတြ႕အႀကံဳ၊ အသိစိတ္ျဖင့္ ေျဖဆိုပါရန္

၁။ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ျခင္းသည္ သာသနာကို ညႈိးႏြမ္းေစ၏ ။ (မွန္/ မွား)

(ဥပမာ- ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားအားထုတ္ရန္ မဟာ၀ုန္ေတာသို႔ ၀င္ေရာက္သြားၾကေသာ ရဟန္းေတာ္ (၅၀၀)အား ဘီလူးၾကမ္းမ်ား၊ သရဲမ်ားရန္မွ ကာကြယ္ႏိုင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ တရားအားထုတ္ႏိုင္ရန္ ေမတၱာသုတ္ကို ေဟာၾကားခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶသည္ သာသနာကို ညႈိးႏြမ္းေစသူေလာ။)

၂။ `လူအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ´ ေမတၱာပို႔ျခင္းသည္ တိုင္းျပည္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးကို ေႏွာက္ယွက္သည္။ (မွန္/ မွား)

(ဥပမာ- ေရကိစၥျဖင့္ သတ္ျဖတ္ၾကေတာ့မည့္ ေကာလိယႏွင့္ သာကိယ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ ခိုက္ရန္မျဖစ္ၾကရန္ ဗုဒၶသည္ မဟာသမယသုတ္ျဖင့္ လူအခ်င္းခ်င္း မႏွိပ္စက္ရန္ ေဟာျပဆံုးမခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရ၏။ ဗုဒၶသည္ တိုင္းျပည္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးကို ေႏွာက္ယွက္သူေလာ။)

၃။ ဆြမ္းေလာင္းသင္း တည္ေထာင္ျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရကို အၾကည္ညိဳပ်က္ေစသည္။ (မွန္/ မွား)

(ဥပမာ- ဘာသာျခားအဂၤလိပ္မင္းမ်ား အုပ္စိုးစဥ္က ဘာသာ၊ သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ခ်ီးေျမွာက္မႈ နည္းပါးခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ကိုယ့္ဘာသာ၊ သာသနာအတြက္ အသင္း၊ အဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕စည္း၍ တပိုင္တႏိုင္ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾက၏။ ထိုအဖြဲ႕အစည္းတို႔မွ ဗုဒၶကလ်ာဏယု၀အသင္းႀကီးသည္ ယခုတိုင္ ထင္ရွား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ကလ်ာဏယု၀အသင္းႀကီးသည္ အစိုးရ အၾကည္ညိုပ်က္ေစေသာ အသင္းႀကီးေလာ။)

၄။ ႀကံ႕ခိုင္ေရး အသင္းႀကီးသည္ သာကူးတို႔၏ အသင္းျဖစ္သည္။ (မွန္/ မွား)

(ဥပမာ- မႏၱေလးတိုင္း ႀကံ႕ဖြံ႕ေခါင္းေဆာင္ ရမ္စိန္ျမင့္သည္ တစ္ခ်ိန္က (အခါအခြင့္သာစဥ္က) ေဒၚစု၏ NLD-မႏၱေလးမွ တက္ၾကြေသာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယခုအေျခအေနတြင္ ငရမန္စိန္ျမင့္သည္ ႀကံ႕ဖြံ႕အမာခံျဖစ္၍ ေနေပၿပီး ေဒၚစုႏွင့္ ငရန္မန္စိန္ျမင့္တို႔ ပဒုမၼာခန္းမတြင္ တြဲရိုက္ထားေသာ ဓာတ္ပံု ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံတြင္ ရွိသည္။)

၅။ စြမ္း/အားအဖြဲ႕သို႔ ေခါင္းမရွိေသာ လူေလလူလြင့္မ်ားသာ ၀င္သည္။ (မွန္/ မွား)

(ဥပမာ- စြမ္းအားရွင္မ်ား စည္းရံုးသိမ္းသြင္းပံုမွာ ရပ္ကြက္တြင္း က်ဴးေက်ာ္တဲမ်ား၌ ေနထိုင္သူမ်ားကို စြမ္းအားတြင္း မ၀င္လွ်င္ မေနရဟု ရယက အမိန္႔ျဖင့္ ၀င္ေရာက္ေစသည္။ ၾကာရိုးကိုၾကည့္၍ ေရ၏ အတိမ္အနက္ကို သိႏိုင္သည္ မဟုတ္တံုေလာ။)

၆။ နအဖ ေခတ္၌ ပညာမဲ့မ်ားႏွင့္ ဘိန္းေမွာင္ခိုမ်ား အရာေရာက္သည္။ (မွန္/ မွား)

(ဥပမာ- ေအးရွား၀ါးလ္ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ေလာစစ္ဟန္ ရႈ။)

၇။ နအဖသည္ သားသတ္သမားမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည္။ (မွန္/ မွား)

(ဥပမာ- ၿမိဳ႕ေရာ/ေတာပါမက်န္ သားသတ္လိုင္စင္ကို ႏိုင္ငံေတာ္မွ ႏွစ္စဥ္ ေစ်းၿပိဳင္စနစ္ျဖင့္ တရား၀င္ တင္ဒါခ်ေပးေနသည္။)

ယမထာ

Twante Thein Tan, We miss you for about 10 years ...

အို တြံေတးႀကီး ...သင့္အား ကၽြန္ေတာ္တို႔ လြမ္းပါသည္

(၁၁၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၀၀၉)
- ညိဳႀကီး -

၁၁၊ ဇန္န၀ါရီလ၊ ၂၀၀၉ ရက္ေန႔သည္ ျမန္မာ့ဂီတသမိုင္းအတြက္ ေမ့ရက္ႏိုင္စရာ မရွိသည့္ ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္သည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀)ႏွစ္၊ ဤေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ဂီတႀကီး တစ္နည္းအားျဖင့္ ေက်းလက္ဂီတေတးဆိုႀကီး အဆိုေတာ္၊ သရုပ္ေဆာင္၊ စာေရးဆရာ တြံေတးသိန္းတန္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ခဲ့ေသာ ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

“ေခါင္းေလာင္းသံ တညံညံ ေပး....တဲ့...ရြာေက်ာင္း..ကို ေျပးျမင္ မိရင္...သတိရေနတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ”

“အသီးတစ္ရာ အညွာတစ္ခု” သီခ်င္း..။

“စိမ္းသရဖူစိမ္း..စိမ္းသရဖူစိမ္း...စိမ္းမွာ သတင္းႀကီးတဲ့..အစိမ္းေရာင္ မင္းသမီး...ေမာင့္မမစိမ္း..ရယ္..” “စိမ္းသရဖူ စိမ္း” သီခ်င္း...။

“ေအာင္သြယ္ေတာ္...ဖိုးေရႊလမင္း...ရယ္...တိမ္ထဲကို ၀င္ကာ မေျပးနဲ႔ ေတာင္းပန္တယ္...ခ်စ္သူ ခ်စ္စကား ၿပံဳးရိပ္ကေလးမ်ား...လထဲမွာ ရွိတယ္...ေတြးရင္း..ေဖြရွာ..ေမာရပါတယ္...အခ်စ္ရယ္...ဒီတစ္ခါ လမင္းေတြ ႔ ရင္...ၿပံဳးျဖစ္ေအာင္ ျပံဳးျပလိုက္ပါကြယ္...”
“ေအာင္သြယ္ေတာ္ ဖိုးလမင္း” သီခ်င္း...။

“ေဆာင္းရယ္...ႏွင္းရယ္...ကုိယ့္ခ်စ္သူ...ရယ္...အတူတူပါ...ပဲ...အသည္းမွာစြဲ...”
“ေဆာင္းရယ္ ႏွင္းရယ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူရယ္” သီခ်င္း...။

“ေလးဆယ္ေက်ာ္..ငါးႏွစ္တြင္းမွ ျပန္ဆံုရတယ္...ငယ္ခ်စ္ဦးရယ္... ေၾသာ္..ငယ္က အေၾကာင္းေလးေတြက... ျပန္ေျပာင္း... သတိရ စရာပါကြယ္...”
“ေလးဆယ္ေက်ာ္အခ်စ္” သီခ်င္း...။

အထူးသျဖင့္ ရြာသားျဖစ္ဖူးသူတိုင္း သူနဲ႔ မကင္းႏိုင္ခဲ့။ သူ ႔သီခ်င္းမ်ားနဲ႔ စုလ်ားရစ္ပတ္ႀကီးျပင္းခဲ့ရ။ ေခြးျဖဴမ၊ ေထြးညိဳ၊ မိေအး၊ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္..ေဟ့...ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္... အစသျဖင့္...။

မွတ္မိပါေသးသည္။ ဗမာျပည္၊ ဗီြစီဒီကာရာအိုေက လႈိင္းလံုး ေခတ္ဦးမွာ တြံေတးႀကီးရဲ ႔ သီခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ျပည္လံုးကို ဖံုးလႊမ္းသြားခဲ့...။

သူ႔ ဇနီး ခ်စ္စံပယ္၊ သူ ႔ သမီး ေရႊရည္သိန္းတန္ အဆိုေတာ္ မိသားစု။ အႏုပညာ မိသားစု။
သူ႔ခ်စ္ဇနီး ခ်စ္စံပယ္လည္း သူကြယ္လြန္ၿပီး မ်ားမၾကာမီမွာပင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီ။
ခုေတာ့ မိသားစုလည္း လြမ္းရတာ (၁၀)ႏွစ္ ျပည့္ၿပီ။
ခုေတာ့ ဗမာျပည္ဂီတနားေတြလည္း လြမ္းရတာ (၁၀)ႏွစ္ျပည့္ၿပီ။

အို...တြံေတးႀကီး ... သင့္အား ကၽြန္ေတာ္တို႔ လြမ္းပါသည္။
သင့္အသံအား ကၽြန္ေတာ္တို႔ နားေတြက တမ္းတပါသည္။
သင့္ဂီတအား ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂီတက သတိရပါသည္။

ဇာတ္သမားႀကီး၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး၊ စာေရးဆရာႀကီး... တစ္ျဖစ္လဲ... အဆိုေတာ္သမားႀကီး တြံေတးသိန္းတန္ႀကီး ေရ...
လြမ္းေနပါသည္...
လြမ္းေနဦးမည္...
လြမ္းပါသည္...။ ။

ညိဳႀကီး

---------------------------------------------------------------------------------------------------
Photos taken from;

1. http://www.hostsexplorer.com/videofun/conti-tttt/theintan-photo2.jpg
2. http://www.pansagar.com/wma%5CTTTT%5CTTTT_1/cover.jpg
3. http://shwemyanmar.net/catalog/images/imagecache/KC1220A.jpg

Burma's Mother Day (at The full day of Pyar Tho)

အေမေန႔ အခမ္းအနားမ်ား ဗမာျပည္တ၀ွမ္း ၀ွဲခ်ီး ဆင္ယင္ က်င္းပခဲ့ၾက

(၁၀၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၀၀၉)

ျပာသိုလျပည့္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ အေမေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားမ်ားကို ဗမာျပည္တ၀ွမ္း ၿမိဳ႕ ႔ႀကီး၊ ၿမိဳ႕ ႔ငယ္ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ က်င္းပခဲ့ၾကသည္။

စာေရးဆရာ၊ ရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာ သြားေလသူ ဆရာႀကီး အကယ္ဒမီ ဦးသုခ ၏ စတင္ႀကိဳးပမ္းမႈျဖင့္လြန္ခဲ့ေသာ (၁၂) ႏွစ္မွ စတင္ၿပီး မႏၱေလးၿမိဳ ႔တြင္ စတင္က်င္းပခဲ့သည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျပာသိုလျပည့္ေန႔ ေရာက္ေလတိုင္း အေမေန႔ အခမ္းအနားမ်ားကို က်င္းပလာခဲ့ၾကရာ ယခုအခါ ဗမာျပည္၊ ၿမိဳ ႔ႀကီး ၿမိဳ ႔ငယ္ အေတာ္မ်ားမ်ားသို႔ အေမေန႔ က်င္းပသည့္ အစဥ္အလာမ်ား ပ်ံ ႔ႏွံ႔သြားေလသည္။

ယခုႏွစ္တြင္လည္း (၁၃)ႀကိမ္ေျမာက္ အေမေန႔ အခမ္းအနားမ်ားကို မႏၱေလးၿမိဳ ႔အပါအ၀င္ ၿမိဳ ႔ႀကီး၊ ၿမိဳ႕ ႔ငယ္မ်ား၌ က်င္းပခဲ့ၾကၿပီး အခမ္းအနားအသီးအသီးတြင္ စာေရးဆရာ/ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ စာေပ၀ါသနာရွင္မ်ား အစရွိသူတို႔က ေဟာေျပာျခင္း၊ ကဗ်ာ/စာ ရြတ္ဖတ္ျခင္း/ေ၀ငွျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရပါသည္။

-----------------------------------------------------------------------------------------------

အေမေန႔ သတင္းမ်ားကို ေအာက္ပါ လင့္ခ္မ်ားတြင္ ဆက္ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။

၁။ အေမ့ေျခရာ သို႔ မိဘေျခရာ ခံယူႏိုင္ၿပီ ...
၂။ အေမေန႕ အခမ္းအနားမ်ားက်င္းပ
၃။ အေမေန႔ အမွတ္တရ